<<<< Heart >>>>
ตอนหัวหน้ากระเหรี่ยงทัวร์วูบ
ลุงจัดว่าเป็นนักเที่ยว แกชอบเที่ยวมากไม่ว่าฝนจะตกฟ้าจะร้อง แบบหมาไม่อยากจะยื่นหน้าออกจากชายคาบ้าน แต่แกต้องออกไปเหยียบรอยตีนหมาให้ได้ ถ้าออกไปได้ถึงจะนอนตาหลับ แกไม่เที่ยวคนเดียวต้องดึงป้าให้ไปร่วมชะตากรรมด้วย และการเที่ยวของแกเป็นการเที่ยวแบบหมาถูกน้ำร้อนลวกใครที่เคยอ่านการไปเที่ยวแต่ละครั้งของป้าจะรู้ดี แกเป็นหัวหน้าทัวร์ที่แย่มากไม่สนใจลูกทัวร์เท่าไร สังเกตจากสมาชิกที่หดหายหน้าไป แต่ละทัวร์ที่แกจัดขึ้นมา สงสารแม่แกมากที่หลงคารมไปเก็บลูกเกาลัดทางภาคใต้กับแกจนลมจะจับตาย ดีนะที่แกพกยาลมไปด้วยจะเหลือแต่ป้าที่ต้องจำใจไปกับแกนี่แหละที่ป้าหลงผิดไปลงชื่อสมัครเป็นสมาชิกตลอดชีวิตกับแกจะลาออกก็ไม่ได้ ไปไหนกับลุงแกแต่ละครั้ง จะต้องไปแบบเอาสำลีอุดหูไปด้วย ถ้าไม่อุดหูซ้ายจะชาไปแถบหนึ่งเลย ป้าเพิ่งจะสังเกตหูตัวเองตอนที่แกทิ้งป้าเข้าโรงพยาบาลนี่เองเพราะอาการหูข้างซ้ายดีขึ้น ไม่มีเสียงอะไรรบกวนอีกต่อไป
ทุกอาทิตย์ แกจะพาป้าไปเดินบนภูเขาและเขาแต่ละลูกจะสูงประมาณ 2000กว่าเมตรบางแห่งจะชันประมาณ 10% เดินแต่ละทีน่องโป่งเลย เพราะเดินทั้งวัน ลูกชายป้าสองคนตอนมันเป็นเด็กต้องจำใจเดินไปด้วย พอโตขึ้นมามันไม่ตามแล้ว มันคงเข็ดขี้อ่อนขี้แก่ไอ้คนเล็กของป้ามันบอกเดินแบบพ่อมันนี่สุขภาพทรุดโทรมว่าไปมันก็ถูกของลูกมันนะที่พูดแบบนี้ บางครั้งจะบ้าตาย พาป้าเดิน 3 ชมเต็มๆไปดูดอกไม้แค่ดอกเดียวและเหี่ยวด้วย แกบอกนี่นะประทับใจมาก แทบจะดีดแกจริงๆ เล่าให้แม่แกฟังแกสมน้ำหน้ามากบอกอยากบ้าตามลุงทำไม
เหตุการณ์เที่ยวแบบนี้เกิดขึ้นทุกอาทิตย์จนอยู่มาวันหนึ่งเหตุการณ์เพิ่งเกิดเมื่อเดือนที่แล้วเดือน พฤษภาคม 03 ลุงแกนั่งกลางแผนที่...ที่ทางสมาคมการเดินเขาที่แกเป็นสมาชิกจัดนำเที่ยวและพูดจนน้ำลายกระเด็นเต็มแผนที่ไปหมด
pall
อาทิตย์นี้น่าสนใจนะรายการเที่ยวทางสมาคมที่เขาจัดมา
ป้ากำลังนั่งแชททำหูทวนลมไม่ได้ฟังแกพูดกำลังมันมากเพราะสมาชิกมาแชทเต็มไปหมดมีเคน
รุ้ง
โต้ โต้ง ตี่ แอนนี่นักขูดนิ้วทองฝ้าย ปุ๋ย และนักแชทหน้าใหม่หลายคน
pall
ชั้นละเซ็งเธอมาก นั่งจนตูดบานแล้วเห็นไหม ไม่ขยับตูดออกกำลังกายเลยไปเดินทางไกลกับกลุ่มของชั้นงานนี้เธอต้องมาเดินด้วยเเล้วนะ
เดินนานไหมล่ะ?
และอายุเท่าไร?
ป้าเอ่ยถามลุงเซ็งแกมากที่มาขัดจังหวะ
ไม่นานแค่30 กม. คนที่เดินล้วนแต่สูงอายุ 70อัพทั้งนั้น เขาเดินกันได้เธอต้องเดินได้ ชั้นจะโทรลงชื่อเธอไปด้วย ลุงแกบังคับ
ป้านั่งหน้าตูมทั้งวันแต่ก็ดีใจที่นักเดินล้วนแต่แก่ๆแบบนี้รับรองเดินกันไม่ไวหรอก ตกลงกลุ่มที่ไปกันทั้งหมดรวม 11 คน ตอนแรกที่เดินออกจากThun เพื่อไป Interlakenทางก็ราบเรียบดีต่อมาเริ่มชั้นขึ้นบนเขาป้าเริ่มหอบแต่คนแก่เดินคุยกันกระหนุงกระหนิง นี่ขนาดแก่มากนะป้าแทบจะคลานเลย คนแก่อายุ80 กว่าปีเดินนำหน้าลิ่วไปแล้ว ลุงก็เริ่มหอบผิดสังเกตมาก
Bobby เธอเป็นอะไรทำไมหน้าซีดมากเมื่อคืนก็นอนไม่มีคนมากวนใจนี่ป้าต้องรีบพูดเดี๋ยวจะเข้าใจกันผิดๆว่าแกทำงานหนักตอนกลางคืน ลุงแกบอกไม่มีอะไรนอกจากหน้ามืดและเจ็บหน้าอก แต่ไม่นานก็หายไปป้าเข้าประคองแก
pall ชั้นไม่ใช่เบบี้ไม่ต้องมาประคองหรอก ป้าแทบจะดีดแก ไม่ประคองก็ได้ไม่ง้อ
เราเดินกันจนถึงจุดหมายปลายทางคือ Interlaken เพื่อขึ้นรถไฟกลับบ้าน ป้าเองเดี้ยงคารถไฟเลยหลับนั่งคอพับน้ำลายไหลยืดมาตลอดทาง ลุงนั่งคุยกับคนข้างๆน้ำลายกระจายฟุ้งจนเขาลงจากรถ ป้าแสนจะสงสารผู้โดยสารคนนั้นมากแกคงจะหูอักเสบไปหลายวัน เหตุการณ์ผ่านมาอีกเรื่อยๆยังไม่มีอะไรที่ร้ายแรงเกิดขึ้น
pall
นี่เธอควรจะเลิกแชทได้แล้วนะชั้นรู้สึกว่าเธอทำหน้าที่บกพร่องไปมาก
กลางคืนมัวแต่มาแชทไม่กะดู๋กะดี๋กับชั้นเหมือนก่อนเลย
ชั้นขอภาวนา
ให้คอมเธอพังวันละหลานร้อยหนและเธอไม่ฟิดเหมือนสมัยก่อน
ไม่ฟิตตรงไหน
ป้าเริ่มหูร้อน
แหมฟิตที่ชั้นพูดนี่ชั้นหมายถึงการเดินออกกำลังกายเธอ ไม่ใช่อย่างอื่นเพราะเห็นเธอเดินกับคนแก่แค่นี้เธอถึงกับหอบเป็นหมาตอนอากาศร้อนมาก แกพูดเลี่ยงๆๆ ป้าคิดในใจปล่อยให้แกด่า การด่าถือว่าแกบอกรัก แต่ยังเป็นห่วงลุงแกมากที่แกหน้าซีดมากรู้สึกว่าผิดปรกติมาก
Bobby
เธอควรไปหาหมอสักหน่อยนะหน้าเธอเหลืองมาก
ลุงไม่สนใจและแกเที่ยวเต้นแร้งเต้นกาไปตามประสาหนุ่มหลงวัยแบบแก
วันจันทร์
ไปจั่ว
วันอังคารไปเข้าสมาคมร้องเพลงของกลุ่มรถไฟ
วันพุธ
ไปเล่นพละ
วันพฤหัส ไปเต้นรำ
วันศุกร์ อยู่บ้าน
วันอาทิตย์ไปเดินเขา
แกซ่าแบบนี้ตลอดมา
จนมาถึงวันเกิดเหตุที่ร้ายแรงที่สุด..............ในชีวิต
โรคหัวใจ
เมื่อวันที่ 1 มิย.03 ซึ่งเป็นวันอาทิตย์อากาศสดชื่นมาก แต่ลุงแกไม่ได้ไปไหนหรอก เพราะติดภารกิจร้องเพลงกับสมาคมรถไฟซึ่งมานัดเจอกันทุกภาคที่Bern ลุงแกซ่าซ้อมร้องเพลงไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาตั้งแต่วันพฤหัส ศุกร์ และวันเสาร์เขามาร้องเพลงกันจัดที่ Kursal ใหญ่โตมาก หน้าตาลุงแกระริกระรื่น แต่งตัวสุดหล่อ แต่พอจะผูกไทต์ แทบจะฆ่ากันตาย
อย่าขยับซี กำลังมัดคอให้ ป้าบ่นเซ็งจัด
pall ผูกแบบเธอชั้นจะหายใจไม่ออกทำไมเบี้ยวแบบนี้ ชั้นหมดหล่อเลย
อ้อๆๆๆๆๆๆๆจะแต่งตัวอวดสาวๆเหรอแก่จะตายอยู่แล้ว
แหมนานๆจะเจอกับคนทั่วๆไป ต้องแต่งให้หล่อๆเธอจะได้ดีใจมีผัวหล่อไง ไอ้ผ้าบ้านี่ผูกอย่างไรวุ้ยเคยผูกได้ทำไมลืมนะ.
ฝ่านมันรำคาญพ่อมันมาก เพราะเห็นอยู่หน้ากระจกหวีผมจนไม่กระดิกมาเป็นชั่วโมงทั้งๆที่ไม่ค่อยจะมีผมหรอกป้าเพิ่งจะย้อมสีให้แกเสร็จโชคดีที่ออกมาเป็นสีน้ำตาล มีอยู่ครั้งหนึ่งสงสัยทำผิดพลาดผมแกออกมาเป็นสีส้มไปไหนมาไหนแกต้องใส่หมวกตลอดเวลา เรียกว่าป้าโดนแกด่าจนสีผมแกหลุดหมดจนเหลือผมหงอกตามเดิม
ฝ่านมันเปิดคอมหาแวบผูกไทต์ให้พ่อเป็นอันว่าผ่านพ้นไปได้ พอตกดึกลุงกลับมาหน้าตาเหมือนปลากระดี่ได้น้ำพร้อมทั้งบอกว่ามีแต่คนชมว่าร้องเพลงเพราะมาก
ชั้นอยากให้เธอมาเห็นจัง มีเมียคนอื่นเขาไปกันหมด มีเธอไม่ไปคนเดียวมีสาวๆมาขอเต้นรำกับชั้นด้วยนะ
ใครล่ะที่มาขอเธอเต้นรำ
ก้อแคธี่ไง
ป้าแทบจะดีดแกเพราะเเคธี่อ่อนกว่าแกแค่5ปีเองป้าไม่หึงหรอก ป้าต้องไล่ลุงเข้านอนเพราะหน้าตาแกอิดโรยมากวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันอาทิตย์ลุงต้องตื่นนอนตั้งแต่เช้า พากลุ่มที่มาจากต่างจังหวัดเที่ยวชม Bern และต่างพากันร้องเพลงอำลาเป็นครั้งสุดท้าย แกกลับมาบ้านเย็นมาก มาถึงก็มานอนแผ่2สลึงบนโซฟาหน้าตาซีดมาก เหงื่อออกท่วมตัวบ่นออกมาเบาๆ ปวดไหล่มาก และแสบหน้าอกปวดจนถึงฟันกราม
ป้าเห็นหน้าแกซีดมาก อยากจะพาแกไปหาหมอแต่แกบอกไม่เป็นไร เห็นแกค่อยดีขึ้นเป็นปรกติดดีเลยหมดห่วง วันจันทร์แกไปทำงาน และแกโทรหาหมอขอนัดแบบฉุกเฉินจากที่ทำงาน เห็นแกบอกเขาจะนัดแกไปอาทิตย์อื่นแต่แกบอกต้องมาด่วน ป้าคุยกับเพื่อนมันบอกทันทีว่า ลุงอาการแบบเป็นโรคหัวใจนะ พอตกเย็นลุงเดินหน้าซีดเข้าบ้านบอกนัดหมอไว้แล้ว ป้าบอกสงสัยโรคหัวใจเกิดกับแกแน่ๆ แหมแกหันมาด่าหาว่าป้าปากหมามาแช่งแก เดินบ่นมุบมิบพร้อมทั้งบอกจะกลับมากินมันผัด หลังจากกลับจากหาหมอแล้ว ป้ากำลังแชทอยู่ตามปรกติและแล้ว วงแชทแทบกระจาย ลุงส่งข่าวมาด่วนว่าหมอตกใจมาก ลุงเป็นโรคหัวใจตายได้กระทันหัน ไม่รู้รอดมาได้อย่างไร
ป้าอำลาวงแชทแทบไม่ทันพร้อมทั้งพาลุงนั่งรถแท็กซี่ไปโรงพยาบาลโดยด่วนโรงพยาบาล Insel ที่ใหญ่ที่สุดของBern คนเต็มหมด ที่ไหนก็เต็มหมดเหลือที่ Tiefenau อยู่นอกเมือง ฝ่านมันมาด้วยมันแต่งตัวสุดหล่อ เห็นนัดกับเพื่อนจะไปดูหนังกันมันยกเลิกนัดตามมาด้วย มันฉีดน้ำหอมจนลมจะใส่ พาลุงนั่งรถแท็กซี่ทำเอาหัวใจแทบจะวายเพราะแพงมาก พอมาถึงโรงพยาบาลพาลุงไปรายงานตัวแทบจะบ้าตาย มีปุ่มให้เลือกกดหลายปุ่มมากและต้องเสนอหน้าให้กล้องเห็น ลุงกดและรอนานมากร่วม 10 นาทีจึงมีเสียงตอบมา บอกเดี๋ยวจะมารอนานมากจึงมีคนออกมา บอกวันนี้คนไข้เต็มไปหมด ให้ลุงรอต่อรอให้หมอมาดูอาการ
ฝ่านนั่งหน้าตูม ลุงนั่งหน้าบูด ป้าเดินจนเบื่อ หมอถึงมา ลุงต่อว่าหมอใหญ่คงเซ็งมากแต่หมอยิ้มแบบอารมณ์ดีและพาแกเดินเข้าห้อง OPป้ากับฝ่านต้องออกมารอข้างนอกจนหมอให้กลับบ้านเพราะเห็นดึกมากและลุงพูดอะไรไม่ได้หมอทำงานฉุกเฉินมาก ป้าไม่ได้นอนทั้งคืนรอฟังผล จนหมอโทรมาหาบอกลุงโชคดีรอดพ้นความตายมาได้อย่างหวุดหวิดมาก ให้ป้ามาเยี่ยมได้ตอนบ่ายๆ
มาเยี่ยมลุง
ป้าออกเดินทางจาก Koeniz ตอนเที่ยงกว่าๆมาถึง Bern และมานั่งรอรถไฟจนถึงเวลารถไฟเคลื่อนที่ออกจากสถานี นั่งสงสัยตลอดทางทำไมมันไม่ยอมจอดป้ายหน้า ถามฝรั่งที่นั่งข้างๆ เขาบอกว่านั่งรถไฟผิดสาย ซวยมากเลยป้าต้องลงป้ายหน้าและถามเขาเพื่อไปโรงพยาบาล Tiefenau จะย้อนกลับไปตั้งต้นขึ้นรถใหม่คงเสียเวลาเป็นชั่วโมงอยากเจอลุงมาก ฝรั่งแก่ใจดีบอกถ้าเดินเองจะเสียเวลาแค่ครึ่งชมเอง ป้าหอบหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าเครื่องใช้จำเป็นของลุงหนักมากจะโยนทิ้งหลายหน กัดฟันเดินจนเหงื่อไหลท่วมตัว จนมาถึงโรงพยาบาล เขาย้ายลุงเข้ามานอนอยู่ ห้อง OP 1 ในห้องมีคนนอน 3 คน แต่ละคนมีสายห้อยระโย้ระย้าเต็มไปหมด ลุงนอนหน้าเหลืองซีดรออยู่ ตัวแกมีสายไฟเล็กๆแปะตรงหน้าอกเต็มไปหมด และมีจอให้ดูภาพการทำงานเต้นของหัวใจที่แขนกำลังให้น้ำเกลืออยู่ แกบอกรอป้านานแล้วอยากเยี่ยวมากแกอายไม่อยากให้นางพยาบาลมาจับน้องหนู ป้าต้องควานหาแหมมันคงอายจริงๆหลบหน้าหลบตาไม่ยอมเจอผู้คน
ตรงข้อพับหน้าขาหมอเขาแปะพลาสเตอร์หนาปึกใหญ่มากแปะอยู่ ลุงถามว่าทำไมป้ามาช้า ป้าบอกแกว่านั่งรถไฟผิด แกบอกดีแล้วจะได้ออกกำลังกาย ผิดคาดวันนั้นทั้งวันลุงไม่บ่นอะไร ป้ารู้สึกเหมือนขาดอะไรในชีวิต ลุงนอนหลับๆตื่นๆ จนดีขึ้นหน่อยจึงคุยกันแกเอารูปหัวใจมาให้ดูดังภาพที่เห็นพร้อมทั้งอธิบายให้ฟังว่า
ภาพหัวใจคนปรกติ
ลักษณะหัวใจลุง
ที่หมอเอาปากกาขีดๆนี่คือเส้นใหญ่สำคัญมากที่เป็นเส้นลูกศรที่มีสีหนักๆดำๆคือเส้นที่อุดตันมากเลือดไม่ไหลเดินเลย เพราะอุดตันแข็งจนเลือดไหลไม่ได้ หมอพยายามใช้ลวดแทงให้ทะลุแต่ไม่ได้ผลอะไรทุกวันนี้ที่ลุงยังมีชีวิตเพราะเส้นเลือดฝอยสร้างใหม่ให้เลือดไหลผ่าน เป็นอันว่าการเจาะช่วงหน้าขาครั้งแรกเพื่อใช้ลูกโป่งของลุงไม่ได้ผลอะไร ต้องรออีก 2อาทิตย์หมอจะพยายามทำการใช้ลวดดันแทงใหม่ ลุงบอกหมอใช้ความพยายามชั่วโมงกว่าๆถึงได้ยอมแพ้ และให้ความหวังลุงครั้งที่สองถ้าทำสำเร็จเลือดนิ่มตัวลง และใช้ลวดดันจนสิ่งที่อุดตันในหลอดเลือดโคโรนารี่หลุดออกมาได้จะได้ฝังท่อเล็กๆทำด้วยพลาสติก หุ้มด้วยสารใยพิเศษทำเป็นตาข่ายเอาใส่ไปตรงตำแหน่งที่อุดตัน
ภาพหลอดเลือด
หมายเลข1
ยังทำงานเป็นปรกติ
ภาพที่2
เริ่มอุดตัน
ภาพที่3
อุดตันแต่เลือดยังไหลไปเลี้ยงร่างกายอยู่
แต่ของลุงสภาพแย่กว่าหมายเลข3มากเพราะอุดตันแข็ง
ใช่เครื่องมือแทงไม่ทะลุเลย
หมอให้ลุงอยู่ในความควบคุมอย่างเข้มแข็งต้องทำตามทุกอย่าง และให้กินยาและฉีดยาเพื่อให้เลือดและสิ่งอุดตันในหลอดเลือดโคโรนารี่นิ่มตัวลง ซึ้งต้องใช้เวลาประมาณ 2อาทิตย์ ลุงทนอยู่ที่โรงพยาบาลได้แค่อาทิตย์เดียวแกจะคลั่งตาย ขอออกมาก่อน มาฉีดและกินยาเองที่บ้าน หมอเห็นแกเคยฉีดยาเองมาก่อนตอนช่วงที่แกเคยผ่าตัดสะโพก เลยอนุญาตแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก เขียนใบอนุญาตบอกคนไข้สมัครใจกลับเอง ลุงดีใจมากเดินเที่ยวพล่านไปสำรวจทั่วโรงพยาบาลคุยกับใครต่อใครมั่วไปหมด แกเป็นคนช่างคุยมาก
มาวันหนึ่งก่อนออกจากโรงพยาบาลไปเจอคนไข้เคยมาผ่าตัดที่นี่
เขาแหวะอกที่ผ่าตัดให้ลุงดูและให้ดูช่วงข้อเท้าที่หมอใช้เจาะวางท่อลุงฟังคนไข้ที่มีอายุไล่เลี่ยกับแกฟังไปหัวหดไป
เขาบอกว่าแหวะอกเอาลวดดึงยึดไว้
เอาหัวใจมาใส่ถาดหัวใจยังเต้นดุ๊บดิ๊บไปมาลุงแกเลยกลัวมาก
แกตาขาวเรื่องนี้บอกกับป้าว่าจะอ้อนวอนพระเยซูป้าเลยบอกกับแกว่าพระเยซูต้องช่วยแกแน่ๆ
เพราะแกร้องเพลงกล่อมพระเยซูทุกปีลุงแกได้ขึ้นสวรรค์เพราะกลุ่มร้องเพลงของแกที่พาเข้าโบสถ์ปีละครั้ง
พอหมอบอกให้กลับบ้านได้ลุงแกดีใจมากเหมือนได้ขึ้นสวรรค์
ทุกๆเช้าแกจะใช้เข็มปักแทงตรงพุงแกวันละข้างไม่ให้ซ้ำกัน
ยาอันนี้มีผลข้างเคียงมากเพราะทำให้ปวดหัวและเวียนหัวแกห้ามขับรถระหว่างใช้ยาเพราะอันตรายมากพุงของแกช้ำเป็นสีม่วงไปหมด
ทุกๆวันแกต้องกินแต่ยาจนครบ 2อาทิตย์เต็ม
รายการยาที่ต้องกิน
Aspirin cardio Tabl.100mg
Plavix Tabl 75 mg (ยากินให้เลือดอ่อนตัว)
Fraxiforte 0,6 ml s c.ยาฉีดทุกเช้าวันละหลอด
Selipran Tabl 20 mg
Isoket retard Tabl 60 mg
Coversum Tbl a 4 mg
Magnesiesiocard Sachet 5
Agopton Kps 15 mg
สมาชิกใหม่
ระหว่างที่ลุงมาพักฟื้นอยู่ที่บ้าน
คนไข้กับคนดูแลแทบจะตีกันตาย
เพราะช่วงที่แกทั้งกินทั้งฉีดยาที่พุง
สิ่งที่หมอให้ระวังให้มากๆๆๆคือพยายามอย่าให้มีการบุบสลายเลือดออกตรงไหนและห้ามสิ่งยั่วยุที่สำคัญก็คือ
SEX
(หมอย้ำหลายหนผิดสังเกตมากพร้อมทั้งมองหน้าลุงกับป้าไปมา)
ป้าคันปากยุบยิบไปหมด
ไม่ต้องกลัวหรอกลุงแกเตะปิ๊บไม่ไกล
และปี๊บเหมือนใส่น้ำเต็มเสียงเลยไม่ค่อยดังเท่าไร
ไม่ต้องกลัวหัวใจแกล้มเหลวแบบบูชลีหรอก แกเหมือนเด็กๆ
ป้าต้องคอยด่าเพราะกลัวทำเลือดไหล เช่น บ๊อบบี้
เดินห่างๆรั้วหน่อยซี!!!!!!!บ๊อบบี้อย่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเอามีดมาจะปอกให้บ๊อบบี้เอายาฉีดโคนลื้นที่หมอให้มาหรือเปล่า
บ๊อบบี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ................
โอ๊ยลุงแกบอกเซ็งมากรู้อย่างนี้อยู่โรงพยาบาลจะดีกว่าอยากจะจะโทรศัพท์ขอหมอเข้าไปพักโรงพยาบาลตามเดิม
ชั้นว่าชั้นต้องตายเพราะเครียดเสียงเธอหัวใจชั้นมันเริ่มเต้นจังหวะช่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆแล้วนะ
ป้างอนมาก
เเกต้องมาง้อ
ตกลงเป็นอันว่าแกเริ่มเคยชินและเริ่มทำตาม
ไปไหนมาไหนจะต้องเอายามาอวด
ฝ่านมันเซ็งหนีกลับไปอังกฤษบอกจะไปซ้อมวิ่งต่อ
มันคงจะเริ่มเครียดเสียงพ่อเสียงแม่ด้วย
อยู่มาวันหนึ่ง ระหว่างที่ลุงกับป้ากำลังจั่วกันอยู่มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ในเช้าวันอาทิตย์
"ป้าๆๆๆๆๆๆๆๆ
นี่นิดหมูตัวน้อยเองนะป้าอยากจะมาเยี่ยมลุงมาก
มาได้ไหม"
ป้าถามลุงแกบอกโอเช่มาได้นิดหมูน้อยแม่ลูกสามนี่แกเป็นแฟนคลับพาเที่ยวของลุงมานานแล้ว
ป้าสงสัยว่าแกคงจะชอบความตื่นเต้นมากดีแล้วมาให้ดูลุงจะได้เข็ดกันไปข้างหนึ่ง
นิดเก่งมากแบกเป้ใส่แว่นตาดำแบบหนังเมทริกซ์ลงรถไฟมาเลยป้าเพ่งมองแต่สาวนมโต
นี่ขนาดแกบอกว่าเป็นหมูตัวน้อยๆสุดแสนจะน่ารักมาก
ป้าต้องระวังไม่ให้กลิ้งทับลุง นิดน่ารักมาก ปากนิดจมูกหน่อยตรงกับสะเป็คลุงแกเลย บอกยินดีให้นิดแม่ลูกสามสมัครเป็นสมาชิก กระเหรี่ยงทัวร์ได้ ป้าสงสารนิดมากเห็นลูกกระเดือกขยับไปมา นี่คงไปนอนก่ายหน้าผากเรื่องสมัครเข้าเป็นแฟนคลับพาเที่ยวของลุงดีไหม??????
เราสามคนพากันเดินเที่ยวระยะทางสั้นๆ ลุงไม่ค่อยมองอะไรหรอกนอกจากมองสาวนมโตของแก ชี้มือชี้ไม้มั่วไปหมดชี้ให้นิดดูสาวๆของแกนิดเริ่มจะเชื่อแล้วที่ป้าเขียน ตอนเป็นหนุ่มๆเห็นพกแต่หนังสือเพลบอยซึ่งมีแต่สาวๆนมตั้งเต้าชูช่อใหญ่ทั้งนั้น ป้าละเซ็งจริงๆที่แกมองนมป้ากับนมวัว นิดมาอยู่ได้ไม่นานต้องกลับไปดูน้องแฝดป้าซึ้งใจมากจริงๆที่มาเยี่ยมลุง
วันที่รอคอย
ใกล้วันที่ลุงจะเข้าโรงพยาบาลเข้ามาทุกทีป้าคุยโทรกับแม่
แกเป็นห่วงมากเข้าๆออกจากวัด เหมือนออกทัวร์ทำบุญ
นั่งสมาธิ ทำบุญ
ทำทุกอย่างแกบอกทำที่ไหนก็บอกส่งให้โรเบิด ชุท ณ ประเทศสวิตฯ
"
แม่ๆๆๆๆๆๆๆๆฝรั่งชื่อมันตั้งซ้ำๆๆกันนะแล้วบ๊อบมันจะได้เหรอเดี๋ยวส่งผิดคน"
ป้าถามแม่ด้วยความสงสัยมาก
"แหมปู่ต้องส่งถูกน่ะปู่ไม่ส่งมั่วหรอก"
แม่แกตอบแบบมั่นใจมาก
ไม่มั่วก็ไม่มั่ว
น้องสาวป้ามันถามแม่ว่าเขาจะใช้เข็มแทงหัวใจพี่บ๊อบเหรอ
ป้าบอกลุงแกชี้ที่หัว
บอกถ้าแทงแกคงซี้แน่ๆๆๆๆๆๆ
พูดพร้อมทั้งส่ายหัวไปมา
ป้าบอกแม่แกถึงวิธีทำแต่แกคงจะไม่ค่อยเข้าใจแม่แกบอกอย่าเพิ่งยุ่งเรื่องSEX
นะ
โอ๊ยป้าบอกน้องชายแกช่วงนี้หัวห้อยหลบหน้าหลบตาคน
ตั้งแต่เจอนางพยาบาลมาตลอดนี่
ป้าชักสงสัยว่าแกจะเป็นโรคกลัวผู้หญิงมาก
ขนาดไม่ค่อยเจอคนแปลกหน้ายังเตะปี๊บไม่ค่อยดังเลย
หัวเหอหดไม่ยอมโผล่หน้าออกมาเสนอหน้าเท่าไร
ป้านอนไม่หลับมาตลอด
ลุงแกกลัวมากขนาดบอกกินไม่ค่อยลงนะ
ป้าเห็นฟัดไอ้นู่นไอ้นี่กินตลอดแม่แกด่าบอกให้ลดน้ำหนักลงมั่งจะกลิ้งตายอยู่แล้ว
ป้าก็บ่นและบังคับลดพวกอาหารไขมัน
และทุกอย่าง
ป้าระวังลุงมากเรื่องบาดแผล
ถ้าแกเลือดไหลจะต้องพาส่งโรงพยาบาลโดยทันทีเพราะเลือดแกจะไหลไม่หยุดจากยาที่ทั้งกินและฉีด
วันเวลาผ่านไปไวมาก........
จนกระทั่งถึงวันที่หมอนัด
เข้าโรงพยาบาล
เพื่อนเอารถมารับลุงตั้งแต่เช้าลุงกระสับกระส่ายมาก
จิตใจแกไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไร ป้าเอารูปปู่โตให้แกกราบ
แกทำตามทุกอย่างคงกลัวมาก
ป้าเดินพล่านไปมามองดูแต่นาฬิกา
แต่ละวินาที..ความรู้สึกเหมือน..เดินอยู่บนก้อนกรวดพื้นทรายที่ร้อนระอุ..เป็นห่วงลุงมาก
รอ...........รอ............รอ........
เงี่ยฟูฟังแต่เสียงโทรศัพท์.......
กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ป้าแล่นถลาเข้าไปยกหูพูด..
"นี่มาจากโรงพยาบาล...ขอแจ้งข่าวของนาย.......ผลการใช้ลูกโป่ง
ใช้ได้...ฉันจะให้เธอพูดกับผัวเธอนะ"
ป้าฟังไม่แน่ใจคิดว่าฟังผิดพลาด..
จนได้ยินเสียงลุง
สะอื้นมาตามสาย
แกร้องไห้เหมือนเด็กๆ บอกไม่ต้องผ่าตัด ป้ากระโดดตัวลอย
ดีใจมาก
บอกจะรีบไปหาแก
หลังจากวางหูป้ารีบโทรไปบอกเเม่
แม่แกคุยใหญ่ว่านี่เพราะปู่โตส่งบุญมาถูกคน
ป้ารีบกราบปู่ใหญ่และบอกแม่ว่าจะส่งเงินไปให้บวชพระให้คนที่ยากจน
และช่วยสร้างโบสถ์ในนามของลุงอนิสงฆ์บุญคุนของแม่คุ้มครองมาถึงลูกเขย
ขอให้แม่มีชีวิตยืนยาวเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรคุ้มครองลูกหลาน
สาธุ...........รักแม่มาก.....จากลูก
เจอหน้าคนป่วย
ลุงแกตระโกนเรียกป้าทันทีที่เห็นหน้า
ป้าแล่นถลาไปจูบแกทันที...หน้าตาลุงสดใสมีเลือดฝาดมากแดงระเรื่อ.....แกบอกหมอใช้ลูกโป่งและทำให้แกคนเดียว2
ชั่วโมงครึ่ง แกทำเป็นคนที่3
วันนั้นหมอทำงานหนักมากกับลุงคนเดียวเหงื่อหยดเต็มไปหมด
และลุงรีบกระซิบบอกป้าอยากเยี่ยวมาก
แหมแกเจอหน้าป้าทีไร
ป้าต้องทำหน้าที่คีบลูกชายแกออกจากอู่ลูกเดียว
แกเยี่ยวออกมามากจนเต็มถังพลาสติก
ป้าต้องใช้เวลานานปลอบขู่ลูกชายแกจนยื่นหน้าออกมาเยี่ยวได้
นางพยาบาลบ่นกับป้าว่าลุง
ไม่ยอมให้แกทำ
ต้องรอให้เมียมาก่อน
หลังจากทำธุระเสร็จ....ลุงบอกหิวมาก
ป้านั่งป้อนข้าวให้กินหมอห้ามไม่ให้ลุงขยับตัวและเคลื่อนไหว....แกกินไปจับมือป้าไป
บอกรักป้ามาก..ชั่วชีวิตแกทำทุกอย่างเพื่อป้าคนเดียว...จนกว่าลมหายใจ..เฮือกสุดท้ายจะหมดไป...หลังจากนั้นสักพักเขาเข็นคนไข้อีกคนเข้ามา..ลุงเห็นแค่หัวคนไข้คนใหม่
แกตระโกนร้องเรียกชื่อเลยเขาหันมาพร้อมทั้งตบอกผางๆๆๆๆบอกเจอแล้วที่ทำให้เขาต้องรอนานมาก...แกนี่เอง..
ลุงหัวเราะลั่นอารมณ์ดีมาก
เป็นอันว่าโลกกลมมาก
เพราะเป็นผัวเพื่อนที่ร้องเพลงกัน
และเมียเป็นคนที่บอกให้ลุงหันมากินข้าวโอตดิบๆ
วันละ2ช้อนแล้วจะไม่ต้องเป็นโรคหัวใจ
ป้ากระซิบบอกลุง
ที่บังคับให้ลุงกินข้าวโอตทุกวันต่อไปนี้ไม่ต้องกินแล้ว
แหมลุงแกปากมอมมากหันไปบอกเขาเลยอยากจะดีดมาก
เพื่อนแกชอบใจมากบอกสงสัยคงกินมากไปเลยไม่ออกฤทธิ์
วันรุ่งขึ้น
เขาย้ายลุงเข้ามาห้อง
OP2
มีคนไข้3คน
นอนในห้อง
ลุงได้เล่าให้ป้าฟังถึงการใช้ลูกโป่งแกเล่าถึงวิธีทำน่าสงสารแกมาก
หมอเจาะตรงโคนขาง่ามตรงตรงจุดเดิมที่เจาะมาตั้งแต่คราวที่แล้ว
และหมอใช้ท่อพาสติกยัดเข้าไปและอุดใช้เวลาประมาณครึ่งชมกดเพื่อให้เลือดหยุดและนางพยาบาลจะต้องกดตรงตีนแกเพื่อช่วยหาตำแหน่งเส้นเลือดแกบอกปวดมาก มีหมอ
2
คนและศาตราจารย์ที่ทำหน้าที่ชำนาญโดยเฉพาะมาคุมเองเสียงสั่งงานตลอดเวลาเขาพากันยกร่างแกขึ้นวางบนเตียงที่มีกล้องการทำงานส่งรับภาพ
เตียงใหญ่ขนาดพอตัวพอดีแกเจ็บมากตอนช่วงที่เขายกตัวแกขึ้นเตียง ระหว่างที่ยกต้องระวังอย่างเต็มที่เพราะมีหลอดพลาสติกคาอยู่
และเริ่มทำงานทันที
ขณะที่หมอทำงานลุงจะเห็นการทำงานจากจอภาพตลอดเวลา
บางขณะแกจะรู้สึกร้อนวูบๆๆๆๆแสบบอกไม่ถูก
หมอบอกเพราะต้องบีบน้ำยาเข้าเส้นเลือดเข้าลูกโป่งเพื่อให้ลูกโป่งขยายตัว
หมอค่อยๆขยับเส้นลวดตลอดเวลา...............ขยับเบามือมาก........ถ้าทำพลาดหลอดเลือดฉีกขาด......ต้องผ่าตัดทันที........
ลุงต้องเอามือไว้ที่ท้ายทอยตลอดเวลา
มีกล้องจับตลอดระหว่างคอแก...กล้องอันนี้ช่วยในการรับภาพออกมา.....หมอพูดและพยายามตลอด........
1ชั่วโมงผ่านไป............
2ชั่วโมงผ่านไป........
ติ๊กตั๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จนจะ2ชั่วโมงครึ่ง.............
หมอเริ่มซุบซิบกัน..............
ลุงอธิษฐาน................
ไม่ผ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ....
หมอบอกทะลุแล้ว...สำเร็จ...หมอบอกเจออุดตันข้างๆๆๆๆหลายเส้น...ทำความสะอาด..
เอาลูกโป่งดันหลอดเลือดสำเร็จ เอาท่อพลาสติกใส่ตรงที่ดันไม่มีรอยอุดตันเเล้ว
ค่อยๆเอาลวดขยับออก ดึงอย่างระมัดระวังมาก.......
หลังจากนั้นการเอาเส้นลวดเล็กๆออกได้สำเร็จ
แต่ท่อพลาสติกที่ฝังอยู่ตรงง่ามขายังคาอยู่
เพราะเผื่อการฉุกเฉิน...ถ้าเส้นเลือดแตกรักษาไม่ทันตายได้.........ต้องกดจนเลือดหยุด.....ลุงต้องนอนนิ่งๆๆๆห้ามขยับตัว.....แกทรมานเจ็บตอนเขายกตัวแกลงจากเตียง......
30 ชั่วโมงเต็มๆ..........ห้ามขยับตัวขยับขาที่ฝังท่อไว้..เหมือนตกนรกทั้งเป็น....
ชีวิตมีอยู่แค่นี้เอง...........เราสัญญากันจะใช้ชีวิตบั้นปลายให้คุ้มค่า.......ไม่รู้ว่าจะเหลือเวลาอีก
นานแค่ไหน..........
.............ชีวิตมีอยู่แค่นี้เอง........
การทำงานของการใช้ลวด
ที่ค่อยๆดันเข้าเส้นเลือด
หลอดเลือดที่จะทำ
เส้นลวดเล็กๆที่ใช้แทง
ลูกโป่งที่จะใช้ขยายดันหลอดเลือดสวมบนแท่งพลาสติก
หมอกำลังใช้น้ำยาดันขยายลูกโป่งขายหลอดเลือดเพื่อให้หลอดเลือดขยายตัว
พอเสร็จเอาออก
รอฝังท่อเล็กๆเพื่อไม่ให้ตันอีกต่อไป
ท่อเล็กๆอันนี้ราคาแพงมากหมอบอกประมาณ CHF 2000คิดเป็นเมืองไทยตก6หมื่นกว่าๆ
คุยกับหมอ
ป้าไปนั่งเฝ้าดูแลลุงทุกวัน กว่าจะกลับบ้านได้ค่ำมืดดึกดื่นทุกคืน
แกคางอ๋อยๆบอกปวดหลังมาก
วันแรกลุงแกปวดท้อง
ปวดหลังมากปวดจนหน้าซีด
หมอมาขยับดูตรงหน้าท้องที่แปะพลาสเตอร์หนาเตอะและตรงง่ามขาที่ยังมีท่อพลาสติกคาอยู่
หมอให้อดทนและเห็นใจมากเฝ้าตรวจดูว่ามีเลือดไหลไหม
ลุงนอนตาลอย
นับนาฬิกาที่หมอบอกอีก 4
ชม.นางพยาบาลจะมาเปิดแกะเอาพลาสเตอร์ออก
1.......2........3........4............
ลุงบอกนางพยาบาลเว้ยมาเปิดผ้า.......ไม่ใช่ผ้านางพยาบาลนะ
ขืนไปเปิดลุงไม่ได้กลับบ้านแน่ๆๆๆๆ
นางพยาบาลมา.....บอกรู้แล้วพี่
เขาบอกนี่เห็นลุงเจียมเนื้อเจียมตัวดีเลยรีบมา
นี่ขนาดรีบนะลุงบ่นต้องให้ป้าไปเรียกเขาถึง3หน
เขาค่อยๆๆแกะดึงเอาท่อออกและกดจนแน่ใจว่าเลือดไม่ไหล
ป้าชะโงกไปมองดูแล้วกลั้นขำมาก
เพราะตรงลูกชายลุงหมอโกนจนล้านครึ่งหนึ่งอีกครึ่งปล่อยให้ขนพะเยิบพะยาบไหวไปมา
สงสัยจริงๆน่าจะโกนให้หมด
สงสัยลุงแกคงจ่ายแค่ครึ่งราคาเขาเลยโกนให้ครึ่งเดียว
ส่วนน้องชายลุงหลับอย่างมีความสุขมาก
นางพยาบาลบอกเบาๆๆๆๆขยับขาขยับอะไรได้แล้วนะ
ขยับอะไรได้ตามใจชอบ
แต่ห้ามลุกเดินไปมา
สงสัยคงเห็นแกเดินพล่านไปมาตอนครั้งแรก
ก็นี่เป็นชุดเดิมทั้งหมดในห้องนั้น เขาให้แกนอนนิ่งๆๆ20นาทีก่อน
แกลอยหน้าลอยตาถามเขาใหญ่ว่าทำไม?....ป้าหมั่นไส้มาก
พออาการเริ่มดีขึ้น
แกชักจะซ่าขึ้นมาอีกแล้ว
เขาก็อดทนดีบอกเพราะลุงนอนมากอาจจะหน้ามืดตาลายถ้าลุกกะทันหัน
ลุงบอกดีใจมากหายปวดท้องปวดหลังแล้วสงสัยเพราะท่อที่ฝังไว้แน่ๆๆที่ทำให้แกปวดแกเดินได้รอบเดียวบอกพอแล้วหน้ามืดตกลงหายซ่าไปได้
แกรำคาญมากอยากจะจั่วแก้เซ็งนี่ขนาดอยู่โรงพยาบาลนะ
ป้าเลยเอาใจนั่งจั่วได้แค่รอบเดียว
แกบอกขอนอน
หน้าตาซีดไปหมด
นอนไปบ่นไป ป้าเซ็งมาก แกบอกเห็นอากาศดีๆแล้วเบื่อที่ต้องมานั่งนอนแบบนี้อยากอาบน้ำมาก แต่นางพยาบาลสั่งบอกห้ามเด็ดขาด ป้ารำคาญเลยฉีดกุชชี่
เนวี่ใส่แก
น้ำหอมกลิ่นนี้เขาบอกฉีดแล้วผัวจะหลงป้าฉีดใส่แกแหมโดนด่าเลย แกบอกฉีดที่ตัวแกไม่ใช่ฉีดที่หน้าแบบนี้ป้าเซ็งมากทำดีแล้วไม่ได้ดี หมอมาดูลุงอีกคุยกันถูกคอเขาบอกชอบลุงมาก ตั้งแต่มีคนไข้มาไม่เคยเจอใครแบบลุงเลยลุงยิ้มแก้มปริแกบ้ายอมาก......
ป้าฟังทะแม่งๆๆๆๆแต่ลุงด่าบอกป้าชอบคิดร้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อาจจะจริงของแกก็ได้
หมอจ้องตาลุง
แต่ดูแล้วท่าทางหมอจะชอบลุงจริงๆๆ
หน้าตาหมอหล่อมากแบบแบรนพิด
ป้าถามหมอทำไมลุงเป็นโรคหัวใจ
หมอบอกสาเหตุการเกิดโรคหัวใจเกิดได้หลายสาเหตุ
เช่นเครียด.......สงสัยถ้าจะจริงของหมอ
ลุงด่าป้าจนเป็นโรคเครียดลงหัวใจ
แกชอบพูดว่าคนใกล้ตัวมากๆเป็นสาเหตุ
สูบบุหรี่
แต่ลุงไม่สูบ.....แต่เอ....ป้ากับลุงชอบแปะเล่น
Lottoตัวเลข
ไปนั่งดมควันบุหรี่หลายปี อาจจะเป็นสาเหตุ
บอกเป็นกรรมพันธุ์
ป้าหันไปถามลุงว่า
ปู่ย่าเป็นไหม แกหันมาด่าว่าถามทำไม
แกจะไปรู้ได้อย่างไร
แกยังไม่ได้เกิด
พ่อแม่ก็ตายหมดแล้ว
เบาหวาน
ลุงไม่เป็น
เรื่องอ้วน นี่แกชอบกินมาก ขนาดยังนอนกินเลย ตกลงของลุงเลยหาสาเหตุไม่ได้อย่างชัดเจนป้าเลยบอกลุงว่าไม่ตายง่ายๆหรอก หมอดูบอกลุงจะอยู่จนอายุครบ90ปี...ป้าไม่อยู่จนถึงอายุเท่าแกหรอกขอไปก่อน...........
ความดันสูง ลุงไม่เป็น
ไม่ค่อยออกกำลังกาย ป้าชักเริ่มคิดว่าออกกำลังแบบไหน ถ้าซ่าออกกำลังกายนอกเตียงแกซ่ามากถ้าซ่าออกกำลังกายอย่างอื่นอาจจะจริง
หมอฟังแล้วคงรำคาญ 2 คนผัวเมียมาก บอกแล้วจะมาใหม่วันพรุ่งนี้ และอนุญาตให้ลุงกลับบ้านได้วันพฤหัส ลุงบอกไม่อยากกลับอยากอยู่ต่อ หมอบอกต้องกลับ ป้าเซ็งลุงมากถามว่าอยากจะอยู่ต่อจริงเหรอ ส่วนที่เขาให้อยู่ต่อรั้นจะกลับ พอจะให้กลับอยากอยู่ต่ออีก แกบอกพูดเล่น ตกลงลุงนอนพักอยู่โรงพยาบาลคราวนี้แค่3คืนดีใจมาก........เพราะเหนื่อยมาก ป้าบอกลุงว่าไม่มารับแกนะ ให้แกกลับกับเพื่อน
บทส่งท้าย
ป้าจัดบ้านต้อนรับแกแบบไม่ยอมลงทุนอะไรมาก คว้ามีดไปตัดดอกไม้ข้างถนน ที่มันเพยอหน้ามาลืมตามองโลก อยู่ 3ช่อ ขนาดแทรกออกมาจากเสาคอนกรีตนะ ลำต้นผอมโซสภาพแบบเด็กขาดอาหารแถวเอธิโอเปีย และป้าไปตัดดอกไม้ที่เหี่ยวแห้งเพราะสดๆมันตายหมดแล้วตรงสนามหญ้าเอามาปักเเจกัน นี่ทุ่มทุนสุดขีดต้อนรับลุงกลับบ้านอย่างมโหฬาร
ปิ๊นๆๆๆๆๆๆๆๆลุงมาแล้ว...เดินระริกระรี้...กลับมาบ้าน.........พอเปิดประตูเข้ามา
โอ๊ยแกยิ้มแก้มปริบอกเพื่อนว่าเมียจัดดอกไม้ต้อนรับแก..........ธรรมดาป้าไม่เคยจัดหรอกแกทำคนเดียวเพื่อนไปแล้ว
ลุงบอกอยากไปดูดอกไม้ข้างล่าง
ป้าพาไป..
" gpphlj,k;'k[p]kkkljljl "
เสียงด่าจนหูป้าชา บอกเดี๋ยวหัวใจจะกำเริบอีก
ที่แกด่าไม่ใช่อะไร
เพราะคนมาขโมยตัดกุหลาบที่แกปลูกไปหมด
แกบ่นดินฟ้าอากาศ.......บ่น
สงสัยที่แกบ่นยกกำลังสองนี่คงอัดอั้นตันใจไม่ได้บ่นมาหลายวันกลับมาข้างบน.....ไอ้ลูกชายคนโตมันโทรมาบอก
" หมามี้ๆๆจะกลับมาถึงบ้าน
ตอนบ่ายนะ
เครื่องบินจะออกเวลานี้"
ลุงกับป้ารอมันจนเย็น มันถึงโทรมาบอกว่าตกเครื่องบิน ลุงเลยได้โอกาสด่า นี่แกระรานคนเขาไปทั่วเลย เราคอยมันจน4ทุ่ม ฝ่านมันโทรมาบอกว่าลงจากเครื่องบินแล้ว ไม่มีรถไฟมา พ่อมันบอกไม่มีรถไฟกลับบ้านจริงๆให้ไปนอนที่สถานีรถไฟ ป้าถามมันว่าดูตารางรถดีแล้วเหรอมันบอกดีแล้ว ลุงแล่นถลาไปดูคู่มือแก บอกว่ามีอีกขบวนจะออกภายใน3นาที เซ็งไอ้ลูกชายจริงๆ ตกลงมันมาถึงBERN ร่วมตี1 ด้วยความรักลูก ลุงแกขับรถไปรับหมอยังห้ามอยู่ไม่ให้ขับรถยนต์ 1 เดือนเต็ม
พอมาถึงบ้านไอ้ลูกฝ่านมันเอาใจพ่อแม่
เอาของฝากมากองให้
บอกของกินสำหรับพ่อแม่
ลุงบอกที่มันซื้อมาเราไม่ค่อยชอบกินหรอก ของชอบของไอ้ลูกฝ่านทั้งนั้นเห็นไหมมันเลี้ยงต้อย.....พ่อแม่......
สรุป
สิ่งไรที่ป้าเขียนเล่ามาทั้งหมดด้วยความรักความผูกพันด้วยหัวใจทั้งหมดที่มอบให้ลุงคนเดียว
ตลอดร่วม 30
ปีที่อยู่กันมา
ผ่านทั้งทุกข์...ทั้งสุข..ความอนาทร..ห่วงใย...ปารถนาดี..ที่ลุงกอดประคอง..ซับน้ำตายามป้าทุกข์ใจ
ขอให้ลุงมีอายุยืนยาว......มีความสุข.......มีกำลังใจต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บ..และใช้ชีวิตบั้นปลายให้สมกับ
ความเหน็ดเหนื่อยที่ได้รับมาตลอดชีวิต
และจะขาดไม่ได้คือแม่ผู้มีพระคุณล้นฟ้า น้องผู้แสนดี
ที่ทุ่มส่งความห่วงใยมาให้ตลอดเวลา
และเพื่อนพร้องหลานๆที่ติดต่อกันทางเน็ทที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน
ขอขอบคุณทุกๆคนที่นี่อีกครั้งหนึ่ง
ด้วยความรัก ปารถนาดี
26
มิถุนายน 03
ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน
ลองเข้าไปอ่านลิงค์นี้คงจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย
http://www.bangkokhealth.com/heart_htdoc/heart_health_detail.asp?Number=9021
