***คุยกันเบาๆๆ.......***

[pall]

 
 
 ***วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 04**
 เมื่อคืนวันอังคารสองเราคือลุงกับป้าพากันขนของ
 ขึ้นรถน้องซาร่า(ชื่อรถเขาตั้งชื่อมาแบบนี้)
 เราต้องพากันขนของขึ้นตอนกลางคืนเพราะโรงงาน
 ไม่มีคนมาทำงานถ้าขนกลางวันจะลำบากมาก
 เราสองคนมาอาศัยอยู่ที่โรงงานนี้ร่วม20กว่าปีแล้ว
 คือทำหน้าที่เป็นเจ้าที่ให้เขาน่ะ........
 หน้าที่ๆทำตั้งแต่ไม้จิ้มฟันยันเรือรบ
 ดีหน่อยที่เราจ่ายค่าเช่าบ้านถูกหน่อย
 
 เจ้าที่ๆป้าอยู่นี่แรงมากนะเปลี่ยนมาหลายรุ่นแล้ว
 ตอนมาอยู่ใหม่ๆป้าบอกลุงแกไม่เชื่อชี้หัว.........
 คนที่นี่ชอบชี้หัวกันเซ็งมากกกกกกก........
 แกเลยโดนดี.....สมวอเต้อร์เพจมาก(สมน้ำหน้า)
 แกได้ยินเสียงคนเดินในบ้านเปิดสวิชไฟโช๊ะเชะไปหมด
 เดี๋ยวคนไอ.....เดี๋ยวเสียงปิดประตู......
 ตอนแรกแกด่านึกว่าลูกเดิน.........
 แกหลับตาด่าเลยนะลูกเพิ่งจะ2ขวบกว่าๆ....
 บอกไงแกด่าจนหูป้าชาฟังใครไม่รู้เรื่อง
 
 พอแกลุกมาขยับปากจะด่าต้องรีบกลับมาปลุกป้า
 แกบอกไม่มีคนและประตูปิดและมีเงาดำๆ
 ตั้งแต่นั้นมาแกเลยเชื่อตอนป้าบอกและอธิบายให้ฟัง
 ตั้งแต่นั้นมาแกเลยเชื่อและทำตามทุกอย่าง
 ไม่อับอายคนเลยให้ไหว้หรือขอพรจากพระ
 จะทำไม่ดัดพลิ้วของอย่างเดียวอธิฐานว่ารวยเละ.....
 
 เตะปี๊บดังแค่นี้พอใจแล้ว...........
 
 เจ้าที่ป้ารุ่นแรกดุแลขยันมาก
 จะเดินตรวจสอบบ้านทุกคืนบางครั้งคนนึกว่าป้าอยู่บ้าน
 ท่านจะแสดงเหมือนเราอยู่.....................
 องค์ใหม่ท่านจะเงียบและไม่ชอบจุกจิก
 ตั้งแต่ท่านมาเปลี่ยนรับภาระรู้สึกเหงาๆชอบกล
 สงสัยคงเซ็งพวกสองเรามาก
 ท่านมาขอดื่มแชมเปญฉลองวันปีใหม่ที่ผ่านมา
 ป้าเลยให้ท่านดื่ม1แก้วดื่มมากไม่ได้เดี๋ยวผิดศีลมาก
 ลองดื่มแชมเปญของท่านไม่มีรสชาติเลย
 
 บ้านป้านี่พวกสัมภเวสีเยอะมากเลยนะ
 ป้าเป็นคนสันดานเสียมาก
 ขนาดทำให้ตัวเองกินยังขี้เกียจเลยน่าสงสารพวกนี้จริงๆ
 ที่มาขอผิดที่........ตอนแม่ชีมา
 ทำอาหารไทยให้กินโอ๊ย.........มากันตรึมเลย
 มีผีคนไทยด้วยนะ........วันนั้นคงอิ่ม........
 ผีฝรั่งนี่เรื่องมาก..........เอาขนมปัง
 เนยเหลวทาขนมปัง........แยม.....
 แหมลืมมีดไปอย่างเดียวมาทวงขอเลย.....
 บอกว่าจะเอาอะไรมาป้ายเนยกินกับแยมและขนมปัง
 เลยต้องไปเอามีดมาให้เลยเงียบไป
 
 อย่างบ้านใหม่ที่จะไปอยู่เหมือนมีอะไรมาดลใจ
 ป้าแค่ไปเห็นสนามหลังบ้านถูกใจมาก
 บอกลุงว่าใช่แน่แล้วอันนี้
 เราสองคนไปเดินดูจะซื้อบ้านมา5ปีแต่ไม่เคยถูกใจเลย
 แต่ละหลังลุงจะไปอยู่กับวัวบนเขา
 ขืนป้าทำตามสงสัยคงกินหญ้ากับวัวแน่ๆ
 เขาที่สวิสแต่ละลูก.....บางแห่งกว่าจะเดินมาถึงป้ายรถ
 ลมสว้านขึ้นเสียก่อน.............
 
 ก่อนจะซื้อหลังที่จะไปอยู่ป้าเดินเข้าไปข้างใน
 รู้สึกอบอุ่นและมีความสุขมาก
 บอกลุงว่าใช่แล้วที่ฝันไว้คือมีเตาผิง
 มีสนามหญ้ายื่นออกไปข้างนอก
 
 มีกระจกล้อมรอบ....มีน้ำพุท้ายสวน
 ห้องครัวกระทัดรัดสำหรับเรา2คน
 และเป็นครัวเปิด......ลุงถูกใจตรงที่
 มีที่แยกอาบน้ำมีประตูแบบเปิดปิดได้
 ในห้องนอนที่เพื่อนลุงคนเก่าทำไว้
 มีอ่างอาบน้ำปูด้วยเซรามิคเพื่อนแกคนนี้ย้ำแล้วย้ำอีกนะ
 ว่าลุงโชคดีได้ห้องชุดนี้เพราะเขาลงทุนมาก
 บอกว่าเสียค่าจ้างมาทุบห้องน้ำทำใหม่
 และทำอ่างอาบน้ำตามใจตัวเอง
 สีโทนคลาสสิก.........ค่าทำตั้ง5หมื่นสวิสฟรังก์
 ตอนแรกคิดว่าจะอยู่จนตลอดชีวิตแต่ต่อมาได้แฟนใหม่
 และเทียวขับรถไปมาไม่ไหวเพราะไกลมากจากที่ทำงาน
 เลยบอกขาย......โชคดีป้าไปเห็นประกาศที่เขาลงมาร่วมอาทิตย์แล้ว
 และลงแค่ครั้งเดียว.........
 
 วันนั้นป้าบังคับบอกให้ลุงโทรไปถาม
 ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนกันมาก่อน
 พอคุยกันถึงได้รู้เรื่องว่าเป็นเพื่อนกัน
 วันที่ไปดูบ้านมีคนมาดูบ้านหลายคน
 ก่อนหน้าเรามีคนผูกไทด์แต่งตัวโก้มาก
 และเมียแต่งตัวแบบมาดาม
 ลุงแต่งขาสั้นใส่เสื้อแขนสั้นปะตรงอกตัวนี้แกรักมาก
 ใส่จนขาด ส่วนป้าก็กระเซอะกระเซิงมาก
 
 เพื่อนลุงทักทายและใช้หางตามองลุง
 คุยกับคนที่มาก่อนเราเห็นให้นามบัตรกัน
 และเขาบอกสั้นๆว่าเขาซื้อห้องชุดอันนี้
 ป้ากระซิบถามลุงสงสัยเขาให้คนอื่นไปแล้ว
 พร้อมทั้งด่าเพื่อนลุงว่าไหนบอกจะให้เราไง
 พอคนนั้นไปแล้วลุงจะขยับปากด่าเขา
 เขารีบบอกเลยว่าเขารักษาคำพูดนะ
 ถ้าอยากได้ตัดสินใจมาเลยภายใน7วัน
 และมีคนรออยู่แล้ว20กว่าคนแต่ละคนให้นามบัตร
 ทั้งนั้น.......วันรุ่งขึ้นเรารีบบอกเขาเลยว่าเราเอา
 เป็นอันว่าทุกอย่างเรียบร้อย.......
 

**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0172 ห้อง pallswiss (เผื่อใช้ในการค้นหา)**

[pall]

 
 
 **เกือบตีกัน****  
 
 ที่บอกมาตอนต้นว่าเราขนของใส่ท้ายรถน้องซาร่า  
 ตอนกลางคืนวันอังคารหิมะตกหนักมาก  
 หัวหูแฉะไปหมด......ของที่บรรจุก็เปียกด้วย  
 หลังจากบรรทุกของจนเต็มท้ายรถแล้ว  
 ถามลุงว่าถ้าคนมาขโมยล่ะลุงบอกช่างหัวมันเหอะ  
 แกคงอ่อนอกอ่อนใจกับของที่บรรทุกวันนี้มาก  
 มีพวกสัพเพเหระลุงถามอะไรป้าบอกไม่รู้  
 แกเลยด่าว่าทำไมไม่เขียนชื่อบอก  
 และบอกว่าเพื่อนมันก็ด่าว่าไม่เคนเห็นใคร  
 ย้ายจัดของซี้ซั้วแบบนี้เลย นี่มาช่วยแล้วหายหัวจ๊อยไปเลย  
 สงสัยคงเข็ดการขนของแบบนี้มาก  
 ลุงก็ด่าบอกถ้าไม่ใช่เจ้าของบ้านก็จะกราบลาเหมือนกัน  
 แกด่าเสร็จแล้วหายหัวไปเลย  
 ไม่รู้หายไปไหน......  
 
 วันรุ่งขึ้นเราออกจากบ้านแต่เช้าก็ร่วมจะ10โมงเช้าแล้ว  
 กว่าจะขนของเข้าบ้านได้หน้ามืดตาลาย  
 มีแต่สมบัติบ้าตามที่ลุงด่าจริงๆ  
 หลังจากขนเสร็จเราพากันไปกินข้าวที่Migros  
 ลุงแกเลือกสะเต็คกับมันต้ม  
 ของป้าก็ขนมปังกับซอสเห็ดราด  
 ลุงกินไปด่าไปบอกต้มมันภาษาอะไรยังดิบอยู่  
 จริงของแกแข็งมากแต่เพราะความเสียดาย  
 แกพยายามกระเดือกเข้าคอหอย  
 ป้าบอกจะไปบอกเขาให้......  
 ลุงแกบอกไม่เอาเราเพิ่งจะมาสมัครเป็นสมาชิกใหม่  
 ถ้าไปบ่นแล้วค่าตัวจะตกมาก  
 
 เรากลับมาจัดของเข้าที่กัน  
 ก่อนอื่นก็ช่วยกันเอาตู้เก็บหนังสือเข้ามาต่อกัน  
 ฮ่วยอยากตีหัวลุงมากแกบอกให้ป้าปีนเก้าอี้ช่วยจับไม้  
 แล้วแกจะเอาค้อนตอกป้าบอกแกว่าตอกบนหลุดล่าง  
 เขาต้องเอาวางลงข้างล่างตอกแบบนี้  
 ช่างที่ไหนๆก็ทำกันแบบนี้......แกหาว่าป้ารู้ดี  
 ถ้ารู้ดีก็มาทำเอง พอป้าจะทำจริงๆก็มาแย่งฆ้อน  
 บอกว่าแกเป็นหัวหน้าย้ายบ้านนะ  
 ผลสุดท้ายแกก็เห็นด้วยว่าจริง.....  
 
 ถึงตอนตอกตะปูไม่รู้แกตอกแบบไหนเลือดโชกเลยเซ็งมาก  
 พอด่าก็โทษว่าตะปูมันไม่ดีแกตอกอยู่ดีๆตะปูมันลื่นเอง  
 พอที่เก็บหนังสือเสร็จก็เอามาตั้งแบ่งกันคนละตู้  
 ตั้งอยู่ใกล้กัน.......แกเห็นหนังสือปกแข็งป้า  
 แล้วบ่นๆขนาดคนละตู้นะ......แกบอกเพื่อนมันก็ด่าว่า  
 ไหนบอกว่าทิ้งจนหมดห้องเก็บของไง  
 แกบอกเพื่อนว่าห้องเก็บของทิ้งหมดแต่ห้องข้างบนยังเต็มอยู่  
 
 จัดหนังสือยังไม่เสร็จแกเรียกไปช่วยตอกตะปูโต๊ะกินข้าวอีก  
 ตอกกันไปทะเลาะกันไป......มีแต่ช่างเก่งๆ.......  
 ในที่สุดความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น.......  
 ลุงได้อีก1แผล.......สงสัยกว่าจะย้ายบ้านเสร็จแกคงปุปะเต็มตัว  
 มีช่างที่ไหนทำงานตอกตะปูไปดูกีฬาไป.........  
 
 
 
 """""""""""""""""""""""""""""""""""""  
 
 ***กลับบ้าน........***  
 
 ขนาดเหนื่อยแค่ไหนแต่ใจลุงสู้มาก  
 แกไปยิมนาสติคที่อยู่ข้างบ้าน  
 ป้าก็จัดของจนตาดำจนแกกลับมา  
 เหนื่อยมากร่วม9ชม.ที่เอาของออกจากกล่อง  
 
 พอกลับมาถึงบ้านหาหม้อต้มน้ำไม่ได้  
 เลยต้องกลับไปใหม่ทางแย่มากเลยเพราะหิมะเริ่มตกจัด  
 กลับมาถึงบ้านเมื่อคืนหลับเป็นตาย..........  
 

[ดึ๋ยย์]

ตอนแรกอ่านแล้วงงเล็กน้อยค่ะป้า คือป้าบอกว่า ย้ายบ้านคืนวันที่ ***วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 04** หนูก็เลยสงสัยว่า ป้าเขียนเดือนผิดไปนิ๊ดนึง
 อ่านๆ แล้วอยากเห็นบ้านป้าจังเลย ท่าทางน่ารัก น่าอยู่ อยากเห็นๆๆๆ
 ให้หนูไปช่วยจัดของไหมคะป้า หนูตอกตะปูเก่งนา

[pall]

***ดึ๋ยย์***
 
 คนแก่ตอ้งขอขอบใจอย่างมากเลย
 สงสัยคงจะเบลอจริงๆเพราะเมื่อวานนี้ทำงานจนตาดำ
 และสงสัยลุงด่ายกกำลังหลายหนเลยเบลอไป
 มานั่งอ่านใหม่แล้วขำมาก......นี่เพราะเขียนสดๆเลยไม่ได้ตรวจ
 และอีกอย่างแอบลุงเข้ามาเขียน............
 
 พรุ่งนี้ยุ่งอีกแล้วไม่รู้จะได้เข้ามาลงอะไรหรือเปล่า
 ตอนแรกว่าจะไม่เข้ามาเขียนอะไรไม่ได้แล้ว
 ถ้าดึ๋ยย์มีอะไรมาช่วยเขียนเล่าสนุกด้วยนะจ๊ะ
 เพราะตอนนี้ป้ายังมีเน็ทใช้อยู่ไม่นานคงจะไม่มีแล้ว
 ถ้าอยากเห็นกระทอ่มน้อยของป้ามาเที่ยวBern ซี
 อย่ามาตอกตะปูบ้านป้าเลยกลัวฆ้อนลุงลอยใส่หัวดึ๋ยย์น่ะ
 แกตอกไปดูทีวีไป
 ขอบใจมากจ๊ะ
 

[pall]

 
 ****ขอแก้คำผิดจ้า******
 
 
 ***วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 04**  
 
 ขอเปลี่ยนไปเป็นวันที่
 
 **วันที่ 28 มกราคม 04***
 
 

[กะแบ้ว]

ชอบอ่านเรื่อง ที่ป้าเขียนเกี่ยวกับลุงและป้ามากคะ อ่านไปยิ้มไป แล้วก็มาคิดถึงพ่อกับแม่ของแบ้วเอง ตามประสาเด็กมีตัณหา เอ๊ย ปัญหา ถ้าพ่อกับแม่ยังอยู่ด้วยกันก็คงดี แบ้วคิดว่าสิบปีแล้วมั้งที่ไม่เห็นหน้าพ่อ ขออภัยป้าและทุกคนที่น้องใหม่เอาเรื่องส่วนตัวและไร้สาระมาพูด อย่าถือสาเลยนะคะ บางครั้งอารมณ์มันพาไป      แต่ยังไงแบ้วก็ว่า ลุงกับป้าเป็นคู่ที่น่ารักดี(แอบยอเล็กๆอิ อิ )ถึงแม้ว่าลุงจะชอบเอามือทำส่ายไปมาตรงหน้า ที่แปลว่าปัญญาไม่ค่อยแข็ง  แบ้วต้องคิดว่ามันน่ารักคะเพราะแบ้วก็เจอบ่อย เริ่มชิน อิ อิ

[บัวดิน]

ป้า pall จ๋าหนูอ่านเรื่องที่ป้าเขียนจบแล้วหนูไม่กล้าลงไปข้างล่างจ้ะ
 เรื่องที่ป้าเล่าให้ฟังหนูก็เคยจ๊ะเอ๋เหมือนกันจ้ะป้า แต่เป็นภาพชัดเจน
 เลยจ้ะ ขอบคุณป้าค่ะที่เล่าให้ฟัง หนูไปทำสมาธิและตั้งสติก่อนนะคะ
 จะได้กล้าขึ้นๆลงๆบ้านค่ะ