News:

ยินดีต้อนรับ สู่ Pall Swiss เว็บบอร์ดตัวใหม่

Main Menu

*** ตามหาเจ้าทุย***

Started by black tea, February 10, 2004, 01:52:57 PM

Previous topic - Next topic

black tea




ไปเพลินอยู่ไหนเจ้าทุยเพื่อนข้า.......เอี้ยงคอยตั้งตาหาทุยทุกวัน
 หรือมีเพื่อนใหม่จึงคิดลืมกัน......ลืมความผูกพันธ์เมื่อวันก่อนมา

black tea




ต่อนี้ไปเอี้ยงคงเหงา......เศร้าตรมฤดี

black tea




สุขล้นพ้นมี....มามลายเพราะทุยลืมกัน

black tea




ตรงที่แห่งนี้ คือที่เราเคยแก้ผ้าเล่นน้ำ เล่นทั้งวัน ไม่กลัวแดดกลัวฝน
 กระท่อมข้างบนนั้น ก็ตรงที่เราแขวนห่อข้าว กระติกน้ำไว้รอมาล้อมวงกินข้าวกัน

black tea

ร่องรอยอดีตมีให้เห็นอยู่เท่านี้เอง  
 ฝั่งตรงข้ามที่เราเคยข้ามไปนับครั้งได้
 ตอนนี้กำลังปลูกหญ้า ปลูกต้นไม้ เพื่อกลายร่างเป็นสนามกอล์ฟ
 ตลิ่งตรงนี้เคยเป็นทรายอย่างดีให้เราเล่นน้ำ ตอนนี้กลายเป็นถนน
 
 แต่แม่วันปีจะผ่านไป  เราก็ไม่เคยลืมที่แห่งนี้
 

black tea


black tea




แม้แต่รอมข้าว(ที่ชาวนาเอาข้าวมากองรวมกันสูงใหญ่)  
 ก็ไม่มีให้เห็นอีกแล้ว ชาวนาไม่ต้องการรอมข้าวอีกต่อไป
 ไม่มีการตีข้าว เพราะใช้รถสีข้าวแทน

black tea




ต้นตาลตะโหนด (เขียนถูกไหมเนี่ย)ถูกขุดย้ายไปอยู่ฝั่งสนามกอล์ฟ

black tea




ชวนเก็บสายบัวไปแกงส้มจ้า

ป้าพร Stockholm

อยากไปอยู่กระท่อมน้อยปลายนา และ ลงไปเก็บสายบัวมาแกง อิ อิ  
 สมัยเด็กๆ ป้าพร ยังจำได้ ไปวิ่งเล่นกัน ที่ท้องนา เขาเกี่ยวข้าวไปแล้ว และก็ไปเดินเก็บรวง ข้าวที่ชาวนา เขาทำหล่นไว้  ตอนเก็บเกี่ยว
  มาเล่นกัน ( เขาเรียกเก็บข้าวตก)  สมัยนี้คงหาบรรยากาศแบบนั้น
 ไม่ได้อีกแล้วเน้อน้องชาดำ เน้อ
 
 ท้องนากลายเป็นหมู่บ้านจัดสรร  เป็นสนามก๊อฟ ไปหมดแล้ว อิ  อิ

นิด

เรากำลังจะหลับกับความหลัง
 เงี่ยหูฟังวังเวงเพลงสายฝน
 ฟ้าย่ำฆ้องกลองร่ำรัวคำรณ
 สาวอัปสรโสภณพรมดนตรี
 ประนมแนบแอบอุ่นหนุนเมฆนุ่ม
 ฝันถึงกลุ่มเกลียววาววงดาวคลี่
 ดอกไม้แห่งหุบผาวนาลี
 รอเทวีแห่งทิวาจะมาเยือน
 ดั่งนานนับกัปกัลป์ได้ฝันถึง
 คืนวันซึ่งซึ้งละมุนอบอุ่นเหมือน
 ความสุขอันผ่านมาแล้วพร่าเลือน
 สัมผัสเตือนตาหลับกับภวังค์
 ลมระเรื่อยเฉื่อยเฉี่ยวเคียวใบข้าว
 กังหันน้าวระหัดน้ำทำนบขัง
 ระลอกนองกรองใสร่มใบบัง
 แพงพวยหยั่งยอดพันสันตะวา
 เราย่ำน้ำนองไหลไปตามน้ำ
 เย็นเย็นฉ่ำชื่นเนื้อเย็นเสื้อผ้า
 กลีบผีเสื้อโสนรายที่ปลายนา
 ปลิวว่ายฟ้าลองฟ่องเหมือนทองคำ
 ลมฝนโชยชื่นกลิ่นไอดินหอม
 สะแกค้อมกิ่งก้มร่มฝนฉ่ำ
 ดอกระบำน้ำฝนบนลานดิน
 วันเช่นนั้นนานไกลในความคิด
 ซึ้งสนิทนุ่มนวลชวนถวิล
 เอื้อมเด็ดช่อปาริฉัตรทัดเทวิน
 น้ำตารินรินซับกับตักเธอ

black tea




ใช่ค่ะป้าพร.........บรรยากาศเก่าๆ ลูกทุ่งแบบนั้นหาแทบไม่มีแล้วค่ะ
 โอ๊ยตอนเป็นเด็กน้อยน่ะ สนุกสนานมากๆ เลยคะ ไปหาปลาในปลัก
 ที่พอเวลาเขาเกี่ยวข้าวเสร็จ น้ำในนาจะมีน้อย แห้งขอด
 เราก็จะไปหาปลากันตรงนั้น บางทีโชคดีได้ปลาช่อนตัวโต
 แต่ส่วนมากได้ปลาช่อนนาตัวเล็กๆ ซะมากกว่าค่ะป้า
 
 ป้าพรหายไปไหนคะ ไม่เห็นป้าในนี้หลายวัน คิดถึงค่ะ
 ชาดำเห็นวปเงียบ เลยหาเรื่องมาเล่า แต่มุขคงฝืดอีกตามเคย
 ช่วงนี้จะเข้ามาเขียนอะไรเล่นๆ ไปพลางๆ ก่อน
 รอส่งไม่ต่อให้ป้าพรแล้วกันนะคะ อิ อิ
 
 รูปนี้ไงคะ มีเด็กน้อยหากำลังหาปลาอยู่ในปลัก

black tea

แม่ลูกหมูสามตัวออกมาแล้ว  เยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
 บทกลอนไพเราะจับใจมากเลยค่ะพี่นิด
 ขอบคุณที่เข้ามาแจมนะคะ ชาดำคิดถึงอดีต
 พอได้คิดถึงแล้วก็เป็นสุขใจ สุขแบบเย็นๆ ค่ะ

นิด

**สวัสดีค่ะป้าพร คนงาม** หายไปซุ่มอยู่ที่ไหนค่ะ ไม่เห็นออนไลมาให้เห็นเลย มีฉาว ฉาว เมืองช๊อคโกแลตคิดถึงนะค่ะ
 
 **ดีจ้า คุณชาดำ **เค้ามาแล้วนะตัวเอง ไม่ได้หายไปไหนหรอกนะเจ้าค่ะ เค้าก็แว๊บๆมาเหมือนกัน แต่ตอนนี้ หมดมุข ( ชั่วคราว )มีแต่กรวดหนุมาน เลยไม่ค่อยมาลงอะไร เป็นน้องแอบอยู่ข้างขอบเวป แต่สงสัย แอบไม่มิดคุณภาพมันคับพุงจ้า
 
 
 

นิด

อะกรี๊ด เค้ามาเจอตัวเองพอดีเลยหรือนี่ ดีใจสุดๆจนพุงเด้งดึ๋งๆแย้ว