News:

ยินดีต้อนรับ สู่ Pall Swiss เว็บบอร์ดตัวใหม่

Main Menu

ยังดีกว่าปล่อยให้ว่างเปล่า

Started by นิด, March 02, 2004, 09:57:12 AM

Previous topic - Next topic

นิด

  **ในความว่างเปล่าของใจ 1 **
 ในมิตรภาพ มีบางอย่างที่ผูกสัมพันธ์กันทั้งหมด และบางอย่างที่เหนือความสัมพันธ์กว่าสิ่งทั้งหลาย มิตรภาพเป็นสายใยที่ผูกดวงใจของโลกทั้งโลก

**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0200 ห้อง pallswiss (เผื่อใช้ในการค้นหา)**

นิด

คุณสมบัติที่งดงามที่สุดประการหนึ่งของมิตรภาพอันแท้จริงก็คือ การเข้าใจซึ่งกันและกัน

นิด


นิด

ตราศักดิ์สิทธิ์ ที่เราเหล่าลูกเหลือง-น้ำเงิน ยังคงจดจำ


นิด




รูปไม่ผ่าน กอ.ปอ. วอ ขอรับท่านผู้ชม

นิด

ไม่แน่ใจว่าจะผ่านอีกไหมรูปนี้
 

นิด




ไปลื้ออัลบั้มสมัยเรียนเจอ เลยทำให้นั่งนึกถึงอะไรมากมาย
 

นิด

พรุ่งนี้....ใครหนอจะมาลบกระดาษ
 พรุ่งนี้..โรงอาหารคงเหงา
 พรุ่งนี้หน้าเสาธงคงไม่มีเรา
 พรุ่งนี้...ไม้เรียวครูคงเหงาไปหลายวัน
 พรุ่งนี้... ในห้องน้ำชาย ใครหนอจะมาเติมลวดลายและคำขวัญ
 พรุ่งนี้....ครุฝ่ายปกครองจาบัลย์ คงคิดถึงเธอกับฉันน่าดู
 แต่...ความเป็นเพื่อนยังคงอยู่ แม้พรุ่งนี้โต๊ะเรียนจะถูกเลื่อน
 เราจะจากกันไปเพื่อคอยดู
 ว่าเหลือเพื่อนแท้กี่คน.....
   พุทธรักษา ศิลป์คำนวณ 6/10

นิด

ฝูงคนก็ไม่ใช่เพื่อน ใบหน้าก็เป็นเพียงภาพที่เห็นได้ในห้องแสดงภาพ และการพูดจากันเป็นเพียงฉิ่งที่ส่งเสียงดัง หากที่นั้นไร้ ความรัก

นิด




คนทุกคนล้วนมีความผิดของตนทั้งสิ้น ผู้ใดที่แสวงหาเพื่อนที่ไม่บกพร่องเลยจะไม่พบเพื่อนเลยสักคน เรารักตัวเราเอง อย่างไม่คำนึกถึงความผิดของตน ก็เราจะรักเพื่อนของเราอย่างนี้บ้างมิได้หรือ

นิด

ไม่มีกฏเกณฑ์ใดใดในความเป็นมิตรกัน จงปล่อยให้มันเป็นไปของมันเอง ผู้มีเพื่อนที่อบอุ่นเป็นผู้มีสุขภาพดีกว่าและสุขกว่าคนที่ไม่มี เพื่อนแท้คนเดียว เป็นทรัพย์มหาศาลมีค่ายิ่งกว่าทองคำ หรือเพรชนิลจินดาใดใด เงินอาจซื้อของได้หลายอย่างทั้งดีและเลว แต่ทรัพย์ทั้งปวงของโลกไม่อาจซื้อเพื่อนหรือซื้อคุณจากเพื่อนได้เลย

นิด

สิ่งที่ฉันสามารถทำให้เพื่อนได้มากที่สุด คือ เป็นเพื่อนกับเขา ฉันไม่มีทรัพย์สมบัติจะมอบให้ ถ้าเขารู้ว่า ฉันเป็นสุขที่รักเขา เขาจะไม่ต้องการรางวัลใดใด ก็มิตรภาพ มิใช่สรวงสวรรค์ดอกหรือ
 @@  แด่เพื่อนรักทั้งสอง @@
 *** ขออภัยที่ไม่สามารถลงภาพประกอบข้อความต่างๆได้สมบรูณ์ **

นี่นะ

เมื่อตะวันจะลับฟ้า
 พรุ่งนี้ใกล้จะมาถึง
 เราต้องจากกันวันหนึ่ง
 วันซึ่งเป็นทางของตัว
 แม้วันนั้นจะอยู่อีกไกล
 แต่หัวใจยังอยู่
 นานแค่ไหนขอให้เธอรู้
 เพื่อนยังอยู่ในใจเสมอ
 
 
 อ่านทู้ของพี่นิดแล้วนี่นะคิดถึงเพื่อนจัง

ป้าพร Stockholm

แม่ลูกหมู  นั่งแถวหน้า   หน้าเด้งเลยหนะจ๊ะ  อิ อิ   แม่หมู ดูรูป แล้วนึกย้อนไปไหม ว่าสมัยนั้น เราไม่ต้องรับผิด ชอบอะไรเลย  ได้แต่ เรียน เล่น แล้วก็เม้าท์ กับเพื่อนสนุกสนาน ไปวันๆ    แถมมี เพื่อนนักเรียนชายห้องเดียวกัน  นั่งเหล่ๆ เรา  อยู่ด้วย     แถมกิ๊กกันไปกิ๊กกันมา     ดูบรรยากาศ ในห้องเรียน หนะ น่าเรียน ขึ้นมาอีกเยอะเลย     มาโรงเรียนแต่เช้า         ไม่เคยขาด  แถมวันเสาร์ อาทิตย์ ก็อยากจะมาเรียน     บอกแม่ เรียนพิเศษ  เสาร์ อีกวัน   5555555555
 
 แล้วชีวิต   ปัจจุบัน เป็นไง  วิ่งหัวฟู  รับส่งลูก ไหนจะกับข้าว เสื้อผ้าอาหาร การกิน  แทบไม่มีเวลาว่าง 5555555555555     อิ อิ