อยู่ที่สวิส(เจนีวา)ดูทีวีช่องเมืองไทยได้ไม๊คะทำยังไงคะ

[น้ำ]

 อยากทราบว่าที่สวิส เมืองเจนีวาอ่ะค่ะ สามารถดูทีวีเมืองไทยได้ไม๊ ถ้าได้ต้องทำยังไงบ้างคะ รบกวนตอบหน่อยค่ะเพราะมีเพื่อนจะไปเรียนที่นั่น เผื่อจะแก้เหงา และหายคิดถึงเมืองไทยบ้างค่ะ ขอบคุณค่ะ

**กระทู้นี้เป็นกระทู้เดิมหมายเลข 0771 ห้อง pallswiss (เผื่อใช้ในการค้นหา)**

[pall]

สวัสดีจ๊ะน้ำ
 ป้าไปลองค้นหามาให้..เจอLink..อันนี้
 และลองกดดูแล้ว..สามารถกดไปรับชมได้เลย
 
 http://www.angelfire.com/nj2/stanti/index/index_index.html
 
 หวังว่าช่วยช่วยได้มากนะจ๊ะ
 รอคนอื่นมาบอกด้วยจ๊ะ

[น้องบัวชมพู]

สวัสดีค่ะ
 
 http://www.nihonguru.com/
 
 นี่เลยค่ะ น้องบัวฯมาแจมกับคุณป้าพอลด้วยอีกเวป
 แต่ก็จำไม่ได้เหมือนกันนะคะ ว่าน้องบัวฯไปได้มาจากไหน
 ยังไงลองคลิกไปดูละกันค่ะ ตรงหัวข้อที่ว่า Live TV อ่ะนะคะ
 นอกจากประเทศไทยแล้ว ก็ยังมีของประเทศอื่นแถมมาให้อีกบานตะเกียงเลยค่ะ
 คราวนี้ล่ะหายเหงาและคิดถึงเมืองไทยเป็นปลิดทิ้งแน่ๆ
 
 ปล. แต่ทีวีช่องฝรั่งเศสก็มีรายการน่าสนใจเยอะนะคะ

[ตุ้ม]

อยู่เจนีวาแต่ที่บ้านไม่มีจานดาวเทียมและไม่มีเวลาดูทีวี  มีคนไทยที่นี่เค้ามีดาวเทียมและรับทีวีจากไทยพร้อมกับจากประเทศอื่นๆอีกเป็นร้อยๆช่อง  มาเรียนที่นี่มีเวลานั่งดูทีวีหรือคะ  ทั้งเรียน ทั้งหัดภาษาและท่องเที่ยวหากำไรชีวิตเพราะไหนๆก็มาถึงนี่แล้ว  ทีวีของยุโรปมีรายการดีๆและมีสาระที่น่าสนใจอีกทั้งโฆษณาก็น้อย  ได้ฝึกภาษาและเรียนรู้เรื่องราวของยุโรปไปด้วย

[pall]

สวัสดีค่ะ
 ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เข้ามาชี้แจงสักเล็กน้อย
 เข้าใจถึงความรู้สึกว้าเหว่คิดถึงบ้านเป็นอย่างดี
 เราเมื่ออยู่ต่างถิ่นท่ามกลางคนแปลกหน้า..จะรู้สึกว้าเหว่
 ซึมเศร้า..ยิ่งอากาศแปรปรวนเปลี่ยนแปลงต้องหมกตัวอยู่ในบ้าน
 ยิ่งทำไห้เราคิดถึงบ้านมากกว่าเดิม..คิดถึงคนใกล้ชิด
 พ่อแม่พี่น้อง..สัตว์เลี้ยงเพื่อนสนิทมิตรสหาย
 เพราะเราสามารถพูดคุยหัวเราะ...ปรับทุกข์กันได้
 แต่เมื่อมาอยู่ต่างถิ่น..เราเริ่มมีปัญหามากเกี่ยวกับการปรับตัว
 การใช้ภาษาติดต่อสื่อสารกับคนอื่น...พูดกันไม่รู้เรื่อง
 เลยทำให้เกิดความคิดถึงบ้านอย่างหนัก
 ระยะแรกอาจจะลำบาก..และรู้สึกเครียด..
 คิดถึงความสะดวกสะบายที่เคยได้รับมาจากเมืองไทย
 และคิดถึงอาหารรสอร่อยที่เราสามารถหาซื้อได้
 ตลอดเวลา...
 
 ป้าเข้าใจดีค่ะว่าอยากคลายเครียดและอยากหาอะไรดู
 ยามเกิดความเหงา..หรือเคยติดการดูหนังดูละคร
 เพื่อให้คลายเหงาและคลายความคิดถึงบ้านลงไปบ้าง
 ซึ่งเป็นการดีอย่างหนึ่งที่ทำให้เราสามารถฟังข่าวสาร..
 ทางเมืองไทยได้ตลอดเวลา..ไม่ขาดตอน
 และอย่างที่คุณตุ้มแนะนำแบบคนที่ผ่านโลกมาก่อน
 บางครั้งการเขียนอาจะทำให้เกิดความเข้าใจผิด
 แต่ถ้าเราพิจารณาด้วยสติและความคิดอย่างลึกซึ้ง
 ป้าเห็นด้วยค่ะ..การออกไปพบปะคน..เดินเล่นออกกำลังกาย
 พยายามฟังข่าวสาร..ดูทีวี..อ่านหนังสือพิมพ์..ของที่นี่
 เป็นการช่วยทำให้เราได้สามารถเรียนรู้และข้าใจ
 ภาษาของเขาได้ไวขึ้น...เมื่อเข้าใจดีขึ้น
 ก็ทำให้เราเกิดความสนุกและเริ่มมีเพื่อนมากขึ้น
 เพราะสื่อสารกันเข้าใจมากกว่าเดิม
 ไม่ช้าจะทำให้เราคลายจากการคิดถึงบ้านไปได้
 รายการทีวีของยุโรปมีรายการที่ดีและน่าสนใจมาก
 มีมากมายให้เลือกดู
 วิธีเรียนภาษาที่ไวที่สุดคือการสนทนา..
 เมื่อเราได้รู้ภาษาของเขาดีขึ้น...
 เราจะเข้าใจและสามารถปรับตัวได้ดีกว่าเดิม...
 ทุกอย่างก็จะดีขึ้น...
 อย่างที่คุณตุ้มเอ่ยมาเป็นคำแนะนำที่ดี
 การเที่ยวไปตามสถานที่ต่างๆ
 เป็นกำไรชีวิต..สะสมประสบการณ์
 และทำให้มุมมองของเรากว้างไปกว่าเดิม
 เราจะรู้สึกเป็นผู้ใหญ่..ดูแลตัวเองได้ดี
 และกล้าต่อการออกไปเผชิญกับโลกภายนอก
 ด้วยความมั่นใจมากขึ้น
 ยุโรปมีที่เที่ยวมากมาย..แทบทุกคนใฝ่ฝันอยากมาสัมผัส
 เมื่อเรามีโอกาสและเวลาอำนวย.ควรรีบตักตวง..
 การเที่ยวตอนมาเรียนอยู่ที่นี่..เป็นช่วงที่สนุก
 และได้เจอเพื่อนใหม่ขึ้นเรื่อยๆ.
 ป้าหวังและปารถนาขอให้คนที่เข้ามาอ่านเข้าใจดีขึ้นนะคะ
 
 
 
 
 

[pall]

สวัสดีจ๊ะน้องบัวชมพู
 ป้าแวะเข้าไปดLinkที่ให้มา..
 ถูกใจมากเลยเพราะจอกว้างมาก
 และดีกว่าLink..ที่ป้าหามาได้..
 ไม่ยุ่งยากด้วย.บางครั้งอยากจะดูข่าวสำคัญ
 อยากจะดูมากแต่พอเห็นจอเล็กๆปวดลูกตามากเลย
 ทำให้ไม่อยากดูอีกต่อไป.
 บ้านป้าไม่มีจานดาวเทียม..และไม่ค่อยดูทีวีเท่าไร
 จะใช้เวลาส่วนมากเข้ามาอ่านข่าวสาร
 ทางเมืองไทยหน้าคอมเท่านั้น
 
 ขอบใจมากจ๊ะสำหรับLinkที่ให้มา

[น้องบัวชมพู]

น้องบัวฯว่าคุณน้ำเค้าคงเอาเผื่อไว้เปิดดูตอนคิดถึงบ้านมากกว่ามั้งคะพี่ตุ้ม อย่างป้าพอลว่าอ่ะค่ะ
 คงเป็นเฉพาะช่วงแรกๆที่ยังปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆไม่ได้
 อย่างน้องบัวฯมาใหม่ๆก็แย่เหมือนกันค่ะ เปิดทีวีไปช่องไหนก็มีแต่ภาษาต่างดาว
 จะดูได้ก็แต่ช่องของ BBC ที่มีโปรแกรมห่วยมากกว่าดีซะค่อนนึงน่ะค่ะ
 อยู่บ้านเซ็งช่วงปิดเทอมไม่มีอะไรทำ ก็เปิดทีวีเมืองไทยทางเนทดูบ้างนิดๆหน่อยๆ
 ถือว่าเป็นช่วงระฆังพักครึ่งระหว่างยกสังเวียนเรียนภาษาไปน่ะค่ะ
 ให้น้ำให้ท่ากันหายเหนื่อยแล้วค่อยกลับมาสู้กับภาษาต่างดาวต่อ
 
 แต่ก็อย่างป้าพอลกับพี่ตุ้มว่านะคะ ถ้าอยากอยู่ที่นี่ให้มีความสุข ก็คงต้องบังคับตัวเองให้เรียนภาษาแหล่ะค่ะ
 น้องบัวฯช่วงแรกๆอึดอัดมาก เพราะพูดกับใครก็ไม่ได้ เค้าไม่พูดภาษาอังกฤษกัน
 ถึงจะพูด ก็มีพูดได้บ้างเล็กๆน้อยๆ จะคุยกันทีก็ต้องอาศัยล่ามส่วนตัวที่บ้านช่วยแปลให้
 จะดูทีวีช่องฝรั่งเศสอะไร ก็ต้องลากคนใกล้ตัวมาดูด้วย ไม่งั้นไม่รู้เรื่องค่ะ
 ที่หนักกว่านั้น ไปเจอคุณพ่อคุณแม่เค้าก็ยังสื่อสารกันไม่ได้อีก อึดอัดมาก
 แต่พออยู่ไปสักพัก ภาษาฝรั่งเศสเริ่มจะเข้าที่เข้าทางคราวนี้ก็สบายแล้วค่ะ
 เปิดดูทีวีก็ได้มากกว่าช่อง BBC ไปซื้อของก็ไม่มีปัญหา  
 แถมยังได้มีโอกาสพูดคุยกับคนอื่นได้โดยไม่มีช่องว่างเรื่องภาษาอีก
 
 ปล. ป้าพอลขา น้องบัวฯเองให้ลิงค์ไปก็ไม่ค่อยจะได้เปิดดูหรอกค่ะ
 เคยเปิดเล่นๆไปดูช่องญี่ปุ่นครั้งสองครั้ง ฟังเค้าอาโนเน๊ะกันมันตลกดีอ่ะค่ะ