จริงเหรอค่ะที่ลูกชายถือพาสไทยแล้วต้องไปทหารที่เมืองไทย

Started by ยาหยี, March 04, 2005, 05:44:09 AM

Previous topic - Next topic

ตุ้ม

ยาหยีจ๊ะ  การเลี้ยงลูกเป็นงานที่ละเอียดอ่อนและระยะยาว  แต่ผลของความสุขและประสบการณ์ที่ได้รับมีมาก และมีค่าที่ไม่มีอะไรมาเปรียบเทียบได้เลย  ใช้เวลากับลูกๆให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้นะจ๊ะ  เวลาที่ลูกโตแล้วเวลาผ่านไปแล้วจะเรียกกลับมาอีกไม่ได้แล้วจะเสียดาย  ลูกของยาหยีน่ารักมากจ๊ะ ป้าอยากอุ้มอยากเลี้ยงจัง  ถ้าอยู่ใกล้ๆต้องขอแอบไปอุ้มไปกอดแน่  ยาหยีโชคดีมากๆ  ลูกเป็นแก้วตาแก้วใจของพ่อแม่  ในช่วงชีวิตที่มีความสุขของป้าเองหลายๆอย่างนั้น  ก็มีระยะที่มีความสุขมากๆระยะหนึ่งของชีวิตคือตอนที่ได้เลี้ยงลูกใช้เวลาอยู่กับลูกร่วมทำกิจการต่างๆร่วมกับลูก  ถ้าให้หมุนเวลากลับไปได้ป้าขอเลือกเอาตอนนั้นอีก

pall

เกตุจ๊ะคารีน่าโตขึ้นมากเลยท่าทางคงซนน่าดู
 สงสัยคงเหมือนแม่แน่ๆ..ก๊ากๆๆอิอิขอยืมคำพูดเกตุมาใช้จ๊ะ
 วันนี้หิมะตกหนักเลยทำให้ประสาทผันแปร.
 พยายามรักษาตัวให้มากๆนะจ๊ะ
 

ยาหยี




ขอบคุณป้าตุ้มค่ะ นี่ก็จะพยายามเป็นแม่ที่ใจเย็นถึงเย็นมากค่ะ  
 
 แต่บางทีเหนื่อยก็มีค่ะป้า บางทีสัญยากะตัวเองว่าจะไม่ดุลูกพอตื่นมาวันใหม่บางทีเด็กนะป้าดื้อไปตามประสาค่ะ บางทีเค้าเห็นแม่ดุกลับหัวเราะซะนี่
 
 เหนื่อยแต่ก็มีความสุขนะค่ะป้าตุ้ม  ป้าค่ะอยู่ไกลก็อุ้มได้นะค่ะ ถ้าแวะมาซูริคแวะมาหาหนูกะลูกซีค่ะ  
 
 
 เกตุจ๋า แก้มใสเดินได้แล้วเหรอ ไวจริงๆ ไม่เจอกันนานมาก คิดถึงมากๆเลย
 
 หน้าร้อนเจอกันอีกไหมค่ะเดี๋ยวพาจัสมินไปหา
 
 ริสาก็จะมาหาพี่เดี๋ยวเราไปกินเตี๋ยวเป็ดกันไหม
 ริสาอยากทานค่ะ
 
 จัสมินกำลังคว่ำได้ค่ะ

ยาหยี

อ้าวสัญญา ตัวนี้ค่ะอิอิเป็นยอยักษ์เขี้ยวใหญ่ไปได้จะได๋

pall

ขอบใจยาหยีมากจ๊ะที่ชม
 ป้าคิดว่าทุกๆคนรักลูกก็เป็นแม่ที่ดีของลูกทั้งนั้นจ๊ะ
 แต่วิธีการเลี้ยงดูอาจจะเเตกต่างกันไป.
 ปัจจุบันเท่าที่เห็นลูกจะขาดความอบอุ่นจากพ่อแม่มาก
 เลยทำให้กลายเป็นเด็กมีปัญหา.
 ป้าเข้าใจดีว่าเพราะทุกคนต้องออกไปทำงานนอกบ้าน
 เพื่อต้องการชีวิตที่สุขสบาย...และอะไรอีกหลายอย่าง.
 ค่าครองชีพที่นี่สูงมาก.ทุกคนต้องช่วยกันทำงาน
 เลยมองข้ามสิ่งที่สำคัญที่สุดไปคือให้เวลา
 และให้ความใกล้ชิดลูกไป
 
 เห็นด้วยกับป้าตุ้มจ๊ะ
 ช่วงที่เด็กยังเล็กอยู่เราควรจะกอบโกยช่วงนี้ให้มากๆ
 ให้เวลาใกล้ชิดกับลูกๆมากๆ
 เล่นหรือพูดคุยกับเขา
 การพูดคุยทำที่เหมือนเพื่อน
 ทำกิจกรรมหรือเล่นกีฬากับเขา
 ป้ายังเล่นเตะบอลก์กับลูก
 และเล่นขี่คอกันเลย
 เด็กจะใกล้ชิดเราเพิ่มขึ้น..
 อืมช่วงที่เด็กโตเข้าสู่วัยรุ่นอาจจะเป็นช่วงที่สำคัญที่สุด
 ปัญหาเรื่องเพศ...อย่ามีความลับกับเขา....
 เด็กเจะเริ่มสับสบมาก...
 และมีอารมณ์อีกด้านหนึ่งเราต้องอดทนให้มากๆ
 อย่างที่เราชอบเรียกกันว่าวียทีนเอจนั่นแหละ
 เด็กจะเริ่มติดเพื่อน..บางคนอาจจะลองสูบบุหรี่.
 ดื่มเหล้า..ช่วงนี้ยาหยีต้องอดทนให้มากที่สุด.
 **อย่าห้าม**การห้ามเหมือนยั่วยุ
 
 
 **ความอิจฉาของลูก**
 ปัญหานี้เราเจอกันทุกคน
 ตอนที่ป้าคลอดคนที่2
 ฝ่านอิจฉาน้องมากไม่ให้อุ้มและไม่เข้าใจ
 เชื่อไหมเขาหนีออกจากบ้านตอนอายุแค่ขวบกว่าๆ
 เขาหอบเอาเสื้อผ้าใส่รถคันเล็กของเขาขับไปนอนบ้านคนแก่
 ที่เรียกว่าโก๊ชมุตตี่(ไม่ใช่แม่ผัวแต่รักเหมือนแม่)
 
 ป้าไปหาเขาวันรุ่งขึ้นและคุยกับเขาถึงยอมกลับมา
 แต่เขาก็ยังหยิกน้องและเอาหมอนกดน้อง
 ป้าต้องใช้วิธีให้เขาดูน้องให้เขาป้อนนมน้อง
 อาบน้ำหรือทำอะไรด้วยกัน
 จนกระทั่งเขารับผิดชอบดูแลน้องเอง.
 ปัญหานี้เกิดกับทุกคน
 
 อืมเรื่องให้นมนี่ฝ่านเกลียดที่สุดตอนแรก
 ถ้าเห็นจะปิดไม่ให้น้องกินนม
 ป้าจับเขามานั่งข้างๆ
 ให้เขาสัมผัสนมและน้องด้วย
 เขาจะร้องไห้ตอนแรกและเริ่มเคยชิน
 ต่อมาก็รู้สึกธรรมดา
 
 **เรื่องภาษา**
 ยาหยีพูดไทยกับลูกดีแล้วอย่าฟังคนอื่น
 ป้ายังนั่งเสียใจตอนนี้เลยทำไมฟังคนอื่นมากไม่พูดไทยกับลูก
 ฝ่านเขาก็บ่นว่าทำไมไม่พูดไทยกับเขา
 ป้ามัวไปฟังครูที่โรงเรียนบ่นตำหนิมา
 ตอนนี้ถ้าเลือกได้จะไม่ฟังใครอีกต่อไป
 
 เห็นด้วยกับความเห็นป้าตุ้มที่สุด
 และป้าดีใจที่ให้เวลาลูกตลอดเวลา
 นึกถึงช่วงเขายังเล็กยังเห็นภาพอันประทับใจที่ประทับตรึง
 ในดวงใจไม่รู้ลืม.
 
 

blacktea

พี่ยาหยี  จัสมินโตวัยมาก เห็นรูปวันนี้เริ่มแตกเนื้อสาวแล้ว (ชาดำเวอร์อีกแล้ว อิอิ)
 
 แม่เกตุ.......แก้มใสเดินได้แล้วด้วย เมื่อไหร่จะเจอกันอีกล่ะ แล้วตอนนี้ทำไรอยู่จ๊ะ คิดถึงทั้งแม่ทั้งลูกเลย
 
 เรื่องภาษา.....ชาดำประทับใจคนไทยที่พูดภาษาไทยกับลูกมากๆ ค่ะ
 ยิ่งภาษาลาว (ภาษาแม่) ด้วยแล้ว ยิ่งน่ารักมากๆ  
 รู้จักพี่คนนึง เขามีลูกตอนนี้ 3 ขวบแล้ว พูดลาวเก่ง และชัดมากๆ
 อย่างเช่นคำว่า ขี้เดียด.......แปลเป็นไทยว่าไงเนี่ย.....
 บางคำเรายังไม่ค่อยได้ยินคนไทยอีสานคุยกันซักเท่าไหร่เลย
 น้องอีกคน เพิ่งจะ 2 ขวบ เอาฟันมาโชว์แล้วบอกน้าบีว่า....ฟันฮ่าง (แปลว่า ฟันผุ)
 โอ๊ย....อยากได้มาคุยด้วยที่บ้านซักวันสองวัน
 
 เขาให้เหตุผลว่า  
 1. ที่พูดไทยและสอนให้ลูกพูดไทยด้วยเพราะว่า
 แม่กับลูกจะได้ใกล้ชิดผูกพันธ์กัน ถ้าถึงวันที่เขาโต แม่ก็จะได้คุยกับเขาแบบเข้าใจกันลึกซึ้งได้
 2. เวลาที่กลับเมืองไทย ญาติๆ ที่เมืองไทยก็พูดไทย (อีสาน) เขาจะได้รู้เรื่อง ไม่รู้สึกว่าเขาแปลกแยกจากคนอื่นๆ เด็กจะได้รู้สึกมีความผูกพันธ์กับครอบครัวที่เมืองไทยด้วย
 3. อยู่ที่สวิส ไม่ว่าจะไปไหนๆ ทุกคนก็พูดสวิสกับเขา พูดกับพ่อที่บ้าน พูดกับเพื่อนที่โรงเรียน คุยกับคนอื่นตามห้องสรรพสินค้า  
 หรือว่า ทีวี วิทยุ สื่อทั้งหลายก็เป็นภาษาสวิสอยู่แล้ว ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะพูดไทยเก่งกว่าสวิส
 
 อืม....เหตุผลเข้าท่านะคะ
 
 


ยาหยี




5555ชาดำแตกเนื้อสาวเลยเหรอ ....มิน่าละพี่นอนๆอยู่ได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ลั่นเปรี๊ยะๆ ....สงสัยเสียงจัสมินแตกเนื้อสาวแน่ๆเลยขำอะ
 
 ช่ายชาดำเห็นด้วยที่ชาดำพูดมาทุกอย่างเลย เด็กอยู่ที่นีพูดได้อยู่แล้ว
 
 อยากให้พูดไทยมากกว่า หรือลาวก็ได้เวลาไปบ้านที่โคราชอยากให้เค้าพูกกะครอบครัวพี่ได้และรู้เรื่องนะค่ะ  พูดกะตากะยายด้วยค่ะ
 จะได้ไม่ทำให้เค้าเบื่อและหันมาถามหม่ามี๊ อะไรหม่ามี๊จริงไหม
 แต่จะพยายาม เค้าพูดเหมือนกันแต่ไม่เยอะ  แต่เค้าจะฟังรู้เรื่อง
 อยากบางทีพี่บอกว่าเควินปิดไฟ เค้าก็บอกป๊ะป๊าปิดไฟ  พ่อเค้าก็ถามอะไรปิดไฟ เค้าก็อธิบายเป็นภาษาสวิส ดอยช์กะพ่อเค้าค่ะ พ่อเค้า
 หัวเราะเลย  
 
 อยากให้ชาดำมาฟังเวลาเค้าร้องเพลงช้างช้างหนะตลกๆ

ยาหยี

ป้าพรค่ะขอชมเชยจากใจจริงค่ะป้าช่างเป็นคนที่มีข้อมูลอะไรหลายๆอย่าง  
   
 
 สิ่งละอันพันละน้อยนี่ช่างเป็นข้อมูลให้ได้ประทับใจจริงๆค่ะ
 บางทีอ่านแล้วอินเห็นภาพ เลยนะค่ะ  สงสับป้าพรจะต้องเป็นคนละเอียดแน่ๆเลย  
 
 บางทีเรื่องบางเรื่องที่เราไม่รู้ก็ได้ทราบอย่างคาดไม่ถึงเลยนะค่ะ
 ขอตบมือให้ดังๆเลยค่ะ
 มีใครเห็นด้วยไหมค่ะ

blacktea

ชาดำยก ทั้งขาหน้าขาหลัง หนับหนุนพี่ยาหยีจ้า
 ใช่ค่ะ สิ่งละอัน พันละน้อย เรื่องราวใกล้ๆ ตัวนี่แหละ
 ที่เรานำมาใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันมากที่สุด
 
 เดี๋ยวเอาไว้โอกาสดีๆ จะไปสอนเควินพูดลาวให้เข็ดค่ะพี่ยาหยี

ตุ้ม

เห็นดัวยกับยาหยีและชาดำมากๆเลย
 เอ้าชาดำเชียร์อีกแล้ว  อยู่พรรคไหนน่ะ ปชป หรือ ทรท หรือชาติไทย

pall

สวัสดีจ๊ะยาหยี
 สวัสดีจ๊ะบี
 สวัสดีค่ะคุณตุ้ม
 
 เขิลๆๆที่ยาหยีพูดและเขิลกับกองเชียรของพรรคทรทและปชป.
 ขอบคุณมากค่ะ.อย่าชมมากเลย
 ป้าก็เหมือนแม่ทั่วๆไปน่ะแหละเพียงแต่ป้าผ่านโลกมาก่อน
 เลยเล่าให้ฟังได้จ๊ะ.
 
 ฟังที่ยาหยีเล่ามาใช่เหมือนลูกป้าเลย
 พ่อจะไม่คอ่ยรู้เรื่องลูกต้องบอก.
 
 ป้าก็คิดว่าป้าตุ้มก็มีอะไรดีๆแต่ไม่ยอมเขียนเล่า.
 ป้าตุ้มก็เป็นคนที่มีประสบการณ์เลี้ยงลูกดีมาก.
 อยากฟังวิธีการเลี้ยงลูกของป้าตุ้มมากจริงๆ.
 แม่แต่ละคนจะฉลาดล้ำลึก.และการเลี้ยงดูลูกจะไม่เหมือนกัน
 เด็กแต่ละคนจะมีอุปนิสัยแตกต่างกันไป.
 เราต้องรู้จักนำเลือกนำมาใช้.
 แต่สิ่งที่เป็นหลักการณ์อันเดียวกันคือการใช้หลักจิตวิทยา,ความรัก,
 ความอบอุ่นใกล้ชิดลูกอย่าให้เขารู้สึกว่าว้าเหว่..
 
 ป้าเข้าใจยาหยีมาก..ช่วงเด็กเล็กนี่คนเป็นแม่จะเครียด..
 เราต้องเลี้ยงลูกคนเดียวซึ่งกดดันมาก.
 การเลี้ยงลูกที่เมืองไทยจะไม่เครียดเหมือนที่นี่ถึงแม้
 คนเป็นแม่จะมีลูกมากกว่าหลายคน
 เอามาเปรียบเทียบไม่ได้เลย.
 
 อย่าลืมว่าเราอยู่ในฝนังปูนล้อมรอบสี่ด้าน
 บ้านพักที่นี่มีส่วนสำคัญด้วย
 เราออกไปไหนไม่สะดวกสบาย
 ถ้าอากาศไม่ดีก็ต้องหมกอยู่กับบ้านทำให้เครียด้วย.
 ป้าก็เคยเป็นมากช่วงเด็กยังเล็ก
 แต่เราต้องหาวิธีผ่อนคลายตัวเอง
 เอาไว้ป้าจะมาเล่าความหลังเรื่องเลี้ยงลูกที่นี่
 เด็กบางครั้งถามเราจนเราหาคำตอบไม่ได้.