++สภาพอาการ ณ เมืองฟูเลอร์ตัน orange county ที่อเมริกา++

[black tea]

คุณนิดอยู่ในซิตี้เลยหรือเปล่าคะ.........คุณผู้ชายอยู่ Naenikon ติดกับ Uster ค่ะ  คนไทยเยอะมาก ในความรู้สึกของชาดำนะคะ

[black tea]

หายไปไหนกันหมดคะ...........วันนี้อุตส่าห์ไม่ทำงานนะเนี่ย  ให้เวลากับที่นี่ทั้งวันเลย เดี๋ยวเราก็เอางานขึ้นมาทำซะเลย เชอะ

[นิด]

555555555แหมคุณชาดำ หัวไม่ล้านนะค่ะที่เห็นในรูป ฉไนถึงงอนเก่งจังเลย  
 นิดอยู่นอกเมืองค่ะ ไปทางสนามบินซูริค Bassersdorf ,เลยKloten ไปอีกหนึ่งสถานนีรถไฟค่ะ แถวนี่คนไทยก้เยอะมากพอสมควรค่ะ

[black tea]

ชาดำยังไม่รู้ทิศเหนือใต้เลยค่ะคุณนิด  แต่รู้ว่าไม่ไกลกันเท่าไหร่  อย่างว่าแหละ ใหม่ๆ ชื่ออะไรก็จำยากทั้งนั้นเลย
 พวกหลานๆ คุณผู้ชาย กว่าชาดำจะจำชื่อได้ทุกคน และเรียกไม่ผิดก็ใช้เวลาพอควรค่ะ
 ที่ Uster มีร้านอาหารไทย 2 ร้าน เอ หรือว่า 3 หนอ เพราะเคยไปแค่ 2ที่ อีกร้านเขาเรียกร้านลาว แต่คนไทยเป็นเจ้าของ
 คนไทยเยอะจริงๆ  ยิ่งที่ร้านขายของไทยนะคะ  จะเยอะเป็นพิเศษเลย

[นิด]

ยอมรับนะค่ะว่าอากาศแบบนี้มีส่วนกับสภาพจิตใจของคนที่นี่มาก อย่างตัวนิดเอง ก็รู้สึกเนือยๆมาก  ต้องพยายามหาอะไรมาทำแก้เหงา เมื่อก่อนไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่มาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ ทำไม เค้าแข็ง เค้ากระด้างจัง พอมาอยู่เอง กลายเป็ยแบบเค้าไป ยอมรับว่าเราอยู่ที่นี่ต้องเข้มแข็ง อะไรช่วยเหลือตัวเองได้ควรช่วยตัวเองมากกว่าจะไปขอร้องคนอื่น เลยเหมือนคนที่ไม่ง้อใคร กระด้างไปโดนที่เราเองไม่ทันรู้ตัว ชีวิตคนที่นี่ เหมือนเอาแต่ครอบครัวตัวเอง ฉันไม่ยุ่งเรื่องของใคร ใครอย่ายุ่งเรื่องฉัน เหมือนต่างคนต่างอยู่.

[black tea]

คงใช่มั้งคะ ต่างคนต่างอยู่ ดูแต่ครอบครัวคุณผู้ชายนะ  
 น้องชายอยู่ชั้น 3 เราอยู่ชั้น2 พี่ชายอยู่บ้านติดกัน
 เขายังไม่ไปมาหาสู่กันเลย เจอกันค่อยทักทายเท่านั้นเอง
 เป็นบ้านเรานะ ป่านนี้สุมหัวสุมหางกินข้าวด้วยกันทุกวัน โน๊ะ

[black tea]

คุณนิดอยู่ที่โน่นนานๆ คิดถึงบ้านบ้างไหมคะ........
 ชาดำคิดถึงเมืองไทยจังเลย  พอกลับมาก็เท่านั้น ได้เห็นได้เจอคนที่เราคิดถึง
 ได้กินอาหารที่อยากกิน พอหมดแล้วก็เท่านั้น  ชีวิตคนเรามันต้องดำเนินไปน่ะนะ  
 ชาดำรู้สึกว่า กลัวๆ เหงาๆ ค่ะ หรืออายุน้อยลงหรือเปล่าคะเนี่ย

[black tea]

รีเควสค่ะ........เอารูปน้องแฝดมาอัพเดทด้วย ขอร้อง

[black tea]

ไม่มาเหรอ..เราไปอาบน้ำแล้วเอนหลังแล้วนะตัวเอง.......

[นิด]

เหงา คิดถึงบ้านที่เมืองไทยตลอดค่ะ แต่ยอมรับว่า ชีวิตที่สวิตดีกว่าหลายอย่างในสถานภาพอย่างนิด มีลูกสามคน กลับนะกลับได้เมืองไทย พื้นฐานครอบครัวไม่ใช่คนร่ำรวย ทุกคนต่างมีชีวิตของตัวเอง ในเมื่อเราเดินหน้ามาแล้ว ก็ต้องดิ้นรนสู้ต่อไป อยู่ทางสวิต คงขาดสิ่งเดียวคือชีวิตครอบครัว ธรรมดาของคนไกลบ้านต่างเมือง โหยหาพี่น้อง พ่อแม่ ชีวิตที่นี่ ว้าเว้ มีแต่สามีและลูกๆ คนในครอบครัวตัวเองเท่านั้น ขนาดครอบครัวสามีคนไทยแท้ๆ ยังอยู่ยังดำรงชีวิตแบบคนที่นี่ คือเจอกันเยี่ยมหากันเวลาเทศกาล วันพิเศษ

[นิด]

เมื่อก่อนยังทำงานอยู่ เช้าออกทำงาน บ่ายกลับมา ลุยงานบ้าน เย็นตะกายจัดการอาหารเย็นไล่กวดสามแสบเข้านอน จัดการบ้านช่อง หัดมาดูนาฬิกา ไอหย่า เกือบเที่ยงคืนอ้าว มาแชท มาเมาท์หน่อย ตีสองหัวถึงหมอน ตายสนิท แต่เดี๋ยวนี่ ไม่ได้ทำงาน เลยเหงาหงอยค่ะ นี่ว่างๆก็หาอะไรต่อมิอะไรมาทำ แก้เหงาไป

[black tea]

ชาดำก็คิดว่า....เมื่อเราอยู่ต่างบ้านต่างเมืองแบบนั้น ดำรงชีวิตแบบคนพื้นเพนั้น สักวันเราก็จะกลายเป็นแบบนั้นเองอัติโนมัติ
 แต่โดยนิสัยส่วนตัวชาดำชอบสันโดดนะคะ นอกจากเพื่อนฝูงทีรู้ใจกันเท่านั้นที่ติดต่อกันอยู่
 ยกเว้นพ่อแม่พี่น้องที่เราต้องติดต่อถึงกันอยู่  นอกนั้นก็เหมือนอยู่ตัวคนเดียว
 เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกกลัวที่จะอยู่คนเดียวเลย พออายุน้อยลง ก็เริ่มกลัว  กลัวความเหงา
 เวลาเหงาขึ้นมาน่ะ  โอ้โหมันบาดลึกความรู้สึกจริงๆ  เหมือนอย่างช่วงแรกที่กลับเมืองไทย
 เพื่อนรู้ใจไม่มีเวลามาให้เรา  เราต้องอยู่คนเดียว  ชาดำไม่ออกไปไหนเลยค่ะ อยู่ในห้องมืดๆ คนเดียว
 ตอนนั้นความกลัว  กับความเหงา มันครอบงำทันทีทันใด  คิดถึงสวิสเป็นที่สุดเลยค่ะ

[นิด]

แล้วเมื่อไหร่คุณชาดำ จะมาสวิตอีกค่ะ เอารูปคู่แฝดมหากาฬ มาให้ดูตามคำขอค่ะ

[black tea]

ใจจริงๆ แล้วอยากจะกลับไปสวิสวันนี้พรุ่งนี้  แต่เพราะเราต้องทำหน้าที่ลูกที่ดีด้วย
 เลยต้องทนอยู่กับความเหงาที่เมืองไทยไปก่อน  
 ชาดำว่าอยู่ไหนก็ได้นะคะ  ถ้ามีคนที่รักเราอยู่ใกล้ๆ  

[black tea]

รูปยังไม่ขึ้น  รอดูอยู่จ้า